BEDBAHT

V- VEDA

Keyifli okumalar ❤️

BEDBAHT

V

VEDA

🌙

#Irmak Arıcı - Sonum Olur

Kanatları kırık, yorgun bir düştü mutluluk onun için. Mutlu olacağına inandığı her gün biraz daha kandırıyordu kendini. Bir seraptır düşüyordu ve varacağı son yer cehennemdi! Ellerini havaya kaldırıp bu hezimetin karşısında diz çökmüştü çaresizce. Hayatı şöyle kısaca gözlerinin önüne geldiğinde, 'Ben kimim?' dedi ruhuna acımasızca. Yıllarca bir katilin elinde büyümüş bir canavar mı? Yoksa bir kurban mı? Onu böylesine yaralayan, savaşmak zorunda olduğu şeylerin canından bir parça olmasıydı. Onu güçsüz kılan tam olarak buydu işte. 

Duydukları zihnine her düştüğünde ayazda kalmış bir serçe gibi titriyordu yüreği. Ruhunu bir damla korkuya teslim etmişti sanki. Aklından çıkmayan, aklına pusu kurup oyun oynayan o cümleler, onu bir boşluğun ortasında ayaklarından asmıştı. 

Uzaklardan ona kollarını açmış bekleyen hoyrat bir hayat, kendisine gelmesi için mecbur bırakmıştı her bir zerresini. Aklına bu kadar çok ihtiyacı olduğu bir anda, onu duygularıyla baş başa bırakmıştı beyni. 

Bu vahşetin altında annesinin imzasının olmasını kabullenemiyordu. 

27 yıllık ömrü boyunca, öğrendiği ne varsa onu durdurması gerektiğini söylüyordu.

Zamanın işlediği bu dakikalardan itibaren, kimseye eyvallahı olmayan Cihan Ağar'ın kızının karşısında, kendi  yetiştirdiği evlâdı duruyordu. 

Adamlığın, ona ezberlettiği bir cümle vardı, 'Yanlış yapan baban olsa, tanıma!' O, babasını tanımadığı bir yolda annesini hiç tanımazdı! 

Kapıya doğru yaklaşan ayak sesleri onu düşüncelerinden sıyırıp, kendine getirmişti. Aniden hareket ederek, sessizce odanın çıkış noktasında ki uzun kitaplığın arkasına sığındı. Zerrin'in ayak sesleri gelip yanından geçtiğinde, durmasını söyledi hisleri ona. Bulunduğu yerden hareket etmesi için erkendi!

Ayaz hâlâ dolabın arkasındayken, Zerrin'in içindeki bir kuruntu, onu odanın ortasına kadar getirdi. Tekinsiz bir havayı solur gibi, bütün havayı ciğerlerinde tutmuştu Ayaz o anda. 

Etrafa bakındı nedenini bilmediği bir şekilde. Daha sonra dışarıdan gelen bir sesle odayı terk etti Zerrin Aras. 

Ayaz, saklandığı uzun kitaplığın arkasından usulca çıkarken, yüreği müthiş bir ihtizaz içindeydi. 

Ondan korktuğu için mi? Asla! 

Kendisine ihanet etse bile, sevdiği kadını kurban vermeyecek kadar yürekliydi bu adam... 

Annesinin yapacaklarından, duyduklarından korkuyordu! Burada olduğunu ve söylediklerine şahit olduğunu öğrendiği ilk an, Yağmur'a ve Volkan'a zarar verebilirdi.

Volkan'a ne olacağı umrunda bile değildi fakat, onun ölmesi demek Yağmur'un hiç yere hapse girmesi demekti. Ve annesinin bir katil olmasına göz yumamazdı! Yağmur... Yüreğine bir kor gibi düşmüştü! Ne olursa olsun, O'na bunun yapılmasına müsaade edemezdi! Gerekirse cezasını, hak ettiği gibi çekerdi fakat işlemediği bir cinayetten, bilmem kaç sene yatamazdı!