အပိုင်း ၁၇

3.6K 158 5
                                    

(unicode)

စွယ်သော်လင်းနှင့် ဒေါင်းမာန်တို့နှစ်ဦးသား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည်လျက်ရှိနေကြသည်။ ဒေါင်းမာန်မျက်နှာထက်၌ အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ဆင်မြန်းထားသော်ငြားလည်း စွယ်သော်လင်း၏မျက်နှာမူ အနည်းငယ်ပင်စူပုတ်နေပေသည်။

" အဟမ်း အဟမ်း "

ချောင်းဟမ်းသံကြောင့် စားပွဲနှင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်ဘက်ကို မျက်နှာပြန်မူလိုက်ကြ၏။

" သမီးရည်းစားချင်းချင်းစိတ်ကောက်တာ မမှားပါဘူး။ ဒါပေမယ့်...အခုလို့ ရဲစခန်းကိုဖုန်းဆက်တိုင်တာကြတော့ မကောင်းဘူးပေါ့ ကောင်လေး တို့ "

" ကျွန်တော် သူ့ရည်းစားမဟုတ်ဘူး "

" စိတ်ဆိုးပြေပါတော့။ ကိုယ်တောင်းပန်တာ လက်ခံပေးတော့နော် ဘေဘီ "

" တိတ်စမ်း ! ခင်ဗျား ! ! "

" ဒီဘက်က ကောင်လေးလည်း စိတ်လျှော့လေ၊ ကိုယ့်ကောင်​လေးဘက်က ရှင်းပြတာလည်း သေချာနားထောင်ပေးလိုက်ပါအုန်း "

မျက်စောင်းထိုး၍ ကြည်လိုက်လျှင် မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ရှိနေလေသည်။ ဟန်ဆောင်နေမှန်းသိ၍ ထိုသူ့မျက်ခွက်အား ပိတ်ထိုးလိုက်ချင်မိ၏။ သို့ သော် အခုက ရဲစခန်းအတွင်းရှိနေ၍ စိတ်ကိုမနည်းထိန်းနေရ၏။

" ကောင်လေး မင်းလည်းအခန်းတံခါး အရမ်းခေါက်မနေနဲ့လေ၊ အချိန်တိုင်းဆို ဘေးအခန်းတွေအတွက်လည်း အနှောက်ယှက်ဖြစ်လာနိုင်တယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ "

" အေး အေး။ နောက်တစ်ခါဆို သော့ဖွင့်ဝင်လို့ရအောင် သော့ပိုလေးဘာလေးလည်း ယူထားအုန်း၊ ကြားလား "

" ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ "

အတိုင်အဖောက်ညီနေသူ ထိုနှစ်ယောက်ကြောင့် သော်လင်း ဘာမှဝင်မပြောချင်တော့။ ပြော
လည်းလက်မခံကြ၍ တိတ်ဆိတ်စွာထိုင်နေဖြစ် သည်။

" ဒီမှာလက်မှတ်လေးထိုးခဲ့။ ပြီးရင်ပြန်လို့ရပြီး၊ အော်...ကောင်လေး "

" ဗျာ "

" သိပ်လည်း စိတ်မကောက်နဲ့တော့။ ရှင်းပြတာလည်း နားထောင်ပေးလိုက် ကြားလား "

ချစ်မြဲ ချစ်ဆဲWhere stories live. Discover now