[Deidara x Reader] Przypomnij mnie sobie Cz.1

Rozdział 13

Właśnie wraz z Deidarą i Sasorim idziemy przez gęsty las. Z tego co mi mówili to normalnie by skakali po drzewach co przyśpieszyło by naszą podróż ale ze względu na mnie jesteśmy zmuszeni aby iść z buta. Dlaczego ja jestem taką kulą u nogi...

-[T/I]? Jak się czujesz?-Spytał niebieskooki.

-Niezbyt dobrze wiedząc iż tylko jestem kulą u nogi.

-Oj tam. To nic takiego.

-A tak w ogóle to daleko jeszcze?

-Jeszcze tylko jeden dzień. Prawdopodobnie jutro po południu dotrzemy na miejsce-odezwał się Sasori.

Czyli mamy iść przez ten cały czas? Przecież mi nogi odpadną!

-Jesteś pewny Sasori że nie możemy polecieć na...

-Nie. Jeszcze zawału dostanie lub spadnie.

-Hm? Ale o co chodzi?-spytałam zaciekawiona.

-Chodzi o to że ten zrzęda nie chce abyśmy polecieli na moim glinianym ptaku.

-Chyba wolisz ją w stanie stałym a nie ciekłym-mruknął Sasori.

To będzie długa podróż.

[Time skip]

Minęło już chyba 5 godzin odkąd wyszliśmy z bazy. Cały czas bez przewry maszerowaliśmy przed siebie. Moje nogi już nie dają rady. Zwolniłam trochę. Artyści zdają się tego nie zauważyć gdyż idą dalej przed siebie.

-C-chłopaki zaczekajcie!

Zatrzymali się. Dobiegłam do nich.

-Myślę że powinniśmy zrobić sobie przerwę, hm.

-Zgadzam się.

Usiedliśmy razem. Wyjęłam wodę i zaczęłam ją pić.

-Jeśli chcemy tam być jeszcze jutro to za około 5 minut powinniśmy iść dalej-powiedział bezuczuciowo Sasori.

-Dasz radę iść dalej?

-Chyba tak...

Po przerwie wstaliśmy i ruszyliśmy dalej. Nogi zaczynały mnie boleć coraz to bardziej aż wkońcu padłam na kolana.

-[T/I]! Nic Ci nie jest?

-Wszystko w porządku. Chyba...

-...Chodź. Zaniosę Cię.

-C-co?

Obrócił się do mnie tyłem i kucnął dając mi jasno do zrozumienia że mam na niego wejść.

-J-jesteś pewny?

-Tak, wskakuj, hm.

Jakoś na niego weszłam, oplątałam go swoimi ramionami i nogami. Dei złapał mnie za nogi aby mieć pewność że nie spadnę. Po chwili ruszyliśmy dalej. W zasadzie to bardziej oni niż ja ale mniejsza z tym.

Wciąż czuję że jestem tylko kulą u nogi...