Denizcik | Gay

8

"Bu doktor niye çıkmadı hâlâ. Yoksa bir şey oldu da bizden mi gizliyorlar?"

İsak'ın sinirli sesiyle ona döndüm. Ayaktaydı bir o yana bir bu yana gidiyordu. Ve fazla sinirliydi.

"Kenan bey iyi bir dok-"

İsak'ın bana dönen sinirli bakışlarıyla sustum.

"Sen hiç konuşma!"

Sinirli sesiyle koltuğa daha çok sindim.

"Saçmalama İsak!"

Baran'ın sert sesiyle İsak bir bana birde Baran'a baktı sonra da dönmeye devam etti.

Barın bayıldıktan sonra kısa bir şoka girmiştim sonra da ambulans gelip onu alıp gitmişti. Baranlar hastaneye gideceğini söyleyince de onların peşine takılıp gelmiştim.

"Deniz!"

Adımın seslenilmesiyle koridorun başına doğru baktım. Abim hızlı adımlarla buraya doğru geliyordu. Fazla telaşlıydı. Hızla yerimden kalktım ve ona doğru gittim. Yanına varmamla beni birden kendine doğru çekti ve kocaman sarıldı.

"Çok korktum"

Nefes nefese dediği şeyle ona daha çok sarılım. Benden ayrıldı ve vücudumu inceldi.

"Yavuz hastane de deyince çok korktum iyisin değil mi?"

Başımı evet anlamında salladım.

"İyiyim"

Beni kendine doğru çekti ve sıkıca tekrardan sarıldı.

"Ödümü kopardın Deniz"

Abim sevdiklerine fazla düşkündür. Onlara bir şey olmasından çok korkar. Küçük bir olayda bile fazla evham yapar.

Benden ayrıldı ve hemen kaşlarını çattı.

"Okuldan kaçıp niye hastaneye geldin?"

Ona şirin bir gülüş sundum!

"Arkadaşımın kafasını yardım sanırım."

"Ne?"

Bana attığı sinirli bakışlarla daha çok güldüm.

"Deniz Barın seni soruyor"

Baran'ın kapıdan bana seslenmesiyle ona döndüm. Odaya girmişlerdi doktor ne ara çıktı.

Abime döndüm.

"Abi sen burada bekle ben gelirim birazdan"

Başını tamam anlamında salladı

"Tamam ben de bir Kenan'a bakarım"

Abimin gitmesiyle odaya doğru gittim ve kapıyı tıklattım. Gir komutunu duyunca içeriye girdim. Hepsi yatağın başında toplanmış ve bana bakıyorlardı. Beni öldürmezlerdi değil mi?

Dışarı çıkıp imdat diye bağırmalı mıyım? Abim umarım çok uzağa gitmemişti.

"Siz çıkın"

Barının konuşmasıyla içimi kocaman bir korku sardı.

"Barın!"

Konuşan Baran'a döndüm.

"Yemeyeceğim arkadaşını Baran sadece konuşacağım"

Baran bir bana bir de Barına baktı sonra da çıkmaya başladılar. Baran önümde durdu.

"Dışardayım bir şey olursa seslen"

Başımı tamam anlamında salladım. Güldü ve dışarı çıktı. Onun çıkmasıyla tekrar Barına döndüm.

"Senin benimle derdin ne Denizcik"