Denizcik | Gay

Final

"Barın sandalyeleri nereye koyayım"

Barına seslenmemle elindeki poşeti yere bıraktı ve bana doğru geldi.

"Ben alırım sen yorulma"

Daha itiraz etmeme izin vermeden sandalyeleri alıp gitti. Yemekleri yemiştik şimdi de burayı topluyorduk. İsak işi olduğu için gitmişti Baran ise hemen işin içinden sıyrılmış oram buram ağrıyor diyerek eve gitmişti. Sabahtan beri mangalın başında olduğu için çok yorulmuş her yeri ağrıyormuş. Ama sorun mangalda ne kadar durdu en fazla 1 saattir ama kendini övmesi 3-4 saat sürdü.

"Denizcik"

Bana seslenmesiyle ona döndüm.

"Efendim"

"Yavrum gidelim mi?"

Başımı evet anlamında salladım. Benim arabaya doğru gittik ve arabaya bindik.

Arabayı çalıştırdım ve sürmeye başladım.

"Babanla nasıl oldun"

Barının sorusuyla ona kısa bir bakış attım. Birkaç gün önce onunla babamla olan ilişkim hakkında konuşmuştum. Daha doğrusu olmayan baba-oğul ilişkimizi.

"Her zamanki biz işte birkaç güne gidecek zaten"

Anladım dercesine başını salladı.

"Merak etme zamanla bize alışır"

Alışmak zorunda.

"Bana alışması benim için sorun değil sorun olan seni üzmemesi"

Gülümseyerek ona döndüm.

"Merak etme o kadar çabuk üzülmem"

Ona göz kırptım ve tekrar yola döndüm. Kısa bir yoldan sonra bu aralar geldiğimiz tepeye ulaştım. Beraber banka doğru yürüdük.

Buranın güzel bir manzarası vardı. Elimdeki içeceği açtım ve ona uzattım sonra da kendi içeceğimi açtım. İçeceğimden bir yudum aldım.

"Hayat çok ilginç"

Kafamı omzuna yasladım.

"Birkaç ay önce o okuldan kaçmak için elimden gelen her şeyi yapıyordum şimdi kalmak için babama karşı geliyorum"

Konuştuktan sonra güldüm.

"Artık bana ne kadar tutulduysan"

Dedikleriyle güldüm.

"Sanki sen tutulmadın"

Dediklerimle gülümsedi.

"Yalan yok seni o tişörtün içinde görünce aklım başımdan gitti."

Eli saçlarıma gitti.

"O kadar güzeldin ki bir an gerçek olmayacağını düşündüm"

Sonra kahkaha attı.

"Tabii günün sonunda kafaya top yedik"

O günü düşününce yüzüm ekşidi.

"Ayy o kötü günden bahsetme. Çok korktum sana bir şey olacak diye"

Beni omzuna biraz daha bastırdı.

"Merak etme saçlarım beyazlanana kadar benden kurtuluş"

Kaşlarım hayretle kalktı.

"O zaman kadar beraber olacağız diyorsun yani"

Bana doğru biraz eğildi.

"Benden kurtuluşun yok Denizcik. Hayatının geri kalanında yanında olacağım buna kendini hazırlasan iyi edersin"

Gülümsedim.

"Bence sen bana alış başına büyük bela olacağım gibi görünüyor"

Tekrar gülümsedim.

"Başıma gelen en güzel belasın. Ömrümün sonuna kadar o belayla yaşarım"

Konuştuktan sonra dudaklarıma kapandı.

____

Bir kurgumun daha sonuna geldik. Bütün yorumlarınız oylarınız için çok çok teşekkür ederim.

Birkaç bölüm Özgür&Kerem sahnesi yazmayı düşünüyorum. Daha emin değilim ama yazarsam zaten görürsünüz.

Öpüldünüz kendinize iyi bakın