The Lost Wings of Andra (COMPLETED)

CHAPTER 8

Masaya akong bumaba bumaba mula sa aking kwarto. Ngumiti ako ng abot sa tenga at dinama ang ganda ng araw ko ngayon. Nakita ko si mama sa may kusina at nagtatakang tumingin sa akin na tila na wi-wierdohan sa akin. Umiinom siya ng kape habang hinhanda ang almusal namin sa hapag-kainan.

"Good morning" I greeted them.

Hindi sila bumati sa akin pabalik at nagtatakang tumingin sa akin na parang sinsapian ako. Kinagat ko nalang ang labi ko dahil sa pagkapahiya. Sumandok na akong kanin at ulam. And just like that the whole house fell in a complete silence. Hindi narin ako kumain ng marami dahil male-late na ako sa eskwelahan.

"Una na po ako Ma, Pa" paalam ko sa kanya.

Strikto lang na tumango sa akin si Mama habang si Papa naman hindi na ako tiningnan at nakatuon ang buong atensyon sa binabasang dyaryo. Napakamot nalang ako ng batok dahil masaydo silang tahimik at iyon ang kinakatakot ko dahil masyadong delikado ang isang tao na tahimik lang.

Habang pababa ng burol papunta sa waiting shed, umiikot sa utak ko ang posibilidad na alam na nila mama at papa ang ginagawa ko sa buhay ko. O baka naman nakita nila kami sa may santolan o alam na nila ang relasyon ko kay Sir Greg. Pero bakit sila tahimik? Hindi ba nila ako bubugbugin? O pagagalitan?

Sa dami ko nang iniisip hindi ko napansin na nasa harapan ko na pala si Shiela gamit ang galit niyang anyo at nanlilisik na mga mata. Napalunok ako dahil sa awra niya ngayon. 

Ano na namang ginawa ko sa kanya?

"Good morning Andra" sarkastiko niyang bait.

"Good morning" balik kong bati sa kanya.

"Bakit ka busangot? Napagalitan ka na naman nila Auntie?" mula sa galit na anyo, ngumit siya sa akin nang nakakaloko.

"That's none of your business Shiela" ngiti ko pabalik sa kanya. 

Plastic. Gaya niya

Sanay na ako sa mag patutsada ni Shiela at pakiki-alam niya sa buhay ko at gamitin ito para ipahiya ako sa ibang tao. Sa katunuyan nga maraming beses na nyang akong ipahiya sa mga classmates ko kasi alam niyang hindi ito makakarating sa mga magulang ko at hindi ako nagsusumbong sa mga ito.

Tumikwas ang kilay niya dahil sa sagot ko sa kanya, ngayon ko lang kasi siya pinatulan. Dahil sa ginawa ko bumalik ang galit niyang anyo at bumulong sa aking tenga.

"May araw ka din sa akin Andra, lalabas din ang baho at iyon mismo ang babagsak sa'yo and I will be there laughing while watching you suffer" she patted my shoulder.

Nauna na siyang sumakay sa bus kaya nagsunuran anrin ang mga alipores niya at mga studyante. Huli akong sumakay at nasa hulihan din ako pumwesto gaya ng naka-ugalian ko. Masaya kong inumpisan ang araw ko pero ang dami namang mga may gustong siriain ito.

Medyo malungkot akong pumasok sa first subject ko dahil narin sa mga nangyayari sa umaga ko. Pero isang sinag ng liwanag nag nagsasabing hindi ang buo kong araw ay magiging malungkot. At ang sinag ng araw na iyon ang nagpakinang sa bagong dating naming propesor. He walked so gracefully inside the classroom despite of his rough aura. I heard gasps from my classmates kasi naman parang hindi lang naman ako ang napugto ang hininga dahil sa mala-diyos na bumaba sa langit at nagtuturo sa harapan namin.

"Good morning class" ngiti niya sa amin

Bumalik kami ng pagbati sa kanya at nagbigay galang. Napakagat ako ng labi dahil napunta sakin ang mga mata niya at nakuha niya pa akong kindatan na nagpa-init sa pisngi ko. Inirapan ko siya dahil sa ginawa niya pero tinaasan lang niya ako ng kilay at ngumiti bago sinimulan ang klase niya sa amin.