The Lost Wings of Andra (COMPLETED)

CHAPTER 30

A hand lifted my chin that woke me up from my reverie. Greg looked at me with his rough and cold eyes as he clenched his jaw while his touch was soft and gentle as a baby.

"I'm sorry, love"

Napasinghap lang ako sa sinabi niya at sinubukang tumayo pero bigo ako. Pinulupot niya ang kanyang braso sa bewang ko para hindi ako tuluyang matumba. Napakapit din ako sa kanyang balikat para makahanap ng masasandalan.

"I'm so sorry, love. Please speak to me. Natatakot na ako" Ramdam ko ang sinsabi niyang takot dahil sa panginginig ng boses niya.

"Pussy!" kantyaw ni Gaston na nakahandusay parin sa sahig at duguan

"For once, Gaston. Shut the fuck up!!" sigaw niya sa kapatid

Niyakap niya ako, inihimlay ang kanyang labi sa ulo ko at hinalikan ako doon ng makailang ulit. Wala akong lakas para magsalita dahil hindi ko pa ma-proseso ang nangyari sa akin ngayon. Dumako ang mata ko sa kakambal niyang nasa sahig parin at iniinda ang sugat sa braso.

"Let's get out of here"

He scooped me and held me in his arms. Ipinahinga ko ang mukha ko sa kanyang dibdib kung saan nasinghot ko ang kanyang mabangong amoy na nagbibigay sa akin ng seguridad. Marahan niya ako inilabas sa mala mansyon na bahay at iniwan ang kakambal niyang namimilipit sa sakit.

"Send me an invitation, twinny!" sigaw nito mula sa loob.

Hindi ko naintindihan pa ang iba nitong sinabi dahil nilamon na ito na pasaradong pintuan. Madilim na sa labas at ramdam ko ang ginaw na dulot ng pang-gabing hangin. Maiksi at naka exposed ang likod ko dahil sa suot na binigay sa akin.

Nang makarating kami sa sasakyan agad niya itong pinaharurot. Ramdam ko ang takot sa loob ko nang may napansin akong sumusunod sa amin.

"It's Zandro, don't worry"

I was at ease when he said that. Parang hindi ko yata mawawala ang takot na nararamdaman ko, at baka aabot pa ito ng ilang araw. Wala kaming imik sa isat-isa sa buong byahe namin. Wala din akong lakas na magsalita o magtanong dahil nangangatog parin ang buong katawan ko sa takot. Habang siya naman ay nakikiramdam lang sa akin at mukhang natatakot magsalita.

Dinala niya ako sa condo niya at hindi sa condo ko. Magatatanong na sana ako pero inunahan niya ako nang makapasok na kami sa loob.

"Dinala kita dito kasi baka ayaw mong makita ka ni Seven ng ganyan. I know you missed him but I can't help it but to worry about you"

Tumango lang ako sa sinabi niya. Totoo naman na kahit nami-miss ko nag anak ko, ayaw ko siyang makita na ganito ako. Ayaw kong mag-alala siya sa akin.

Isang mainit na kamay ang pumulupot sa bewang ko habang walang tigil ang paglagaslas ng tubig mula sa shower. I was spaced out for a minute when he came. His body pressed in my back and his lips touched my shoulder.

"I know you're in shock. I'm sorry"

He said in a gentle voice, almost soothing me. His hands travelled around and slightly massaging my tensed muscles. Hindi ko man aminin pero nakatulong iyon para gumaan ang pakiramdam ko.

"Who's Gaston?" I spoke

Ilang minuto muna siya hindi nakapagsalita at tila hinahanda ang sarili para sagutin ang tanong ko.

"He's my twin, obviously. I only found out about him recently when I was in jail. He visited me and invited me to join him in his group. I was shocked at first kasi sino ba naman ang mag-aakala na may kambal ako, my mother never mentioned him to me. I thought I was the only child aside from my step-siblings"

"Joining the group, you mean. Joining his c-cult?"

"Sort of. Pero tumanggi ako. Pinamana sa kanya ang gropo ng lolo namin. He was my mother's father, Graham Dawson. My mom don't want to be part of his organization that's why she left with me, hindi lang nasama si Gaston kasi nawawala siya ng mga panahong iyon. Turns out sabi niya na, nadoon lang daw siya sa kapit bahay namin, he's hitting with a girl kaya naiwan ang gago. Kaya lumaki akong walang ideya na may kapatid pala ako na buo."

"Are you serious? Hitting with your neighbor? Kaya siya naiwan at ikaw ang nadala ng mama mo"

"I know it's a fucking rubbish story but it's true. We were five that time at maagang tinubuan ng kalandian ang pesteng iyon"

Tumango-tango at pino-proseso ang mga sinabi niya.

"What kind of organization he has?" tanong ko kahit may ideya na ako.

"It's better if you don't know anything for your safety. I'm sorry kung nagulat ka sa kapatid ko, he is one of a hell crazy bastard. Alam kong hindi mo mabubura ang nakita mo pero sana 'wag mo nang isipin lahat ng iyon. He exposed you too much in his world. The world that I don't want to be part of. I'm sorry" he kissed my forehead.

He sincerely apologize to me and I'm okay with it kahit ngayon lang niya iyon sinabi. Naintindihan ko rin naman siya, kung ganun siguro ang magiging sitwasyon hindi ko rin siguro sasabihin sa kanya. Tumango lang ako sa sinabi niya at niyakap.

Matapos naming maligo, nauna na akong nakatulog sa knayan dahil sa sobrang pagod at para akong lantang gulay. Habang natutulog, minamasahe niya ako na nagbibigay sa akin ng ginhawa at seguridad dahil ramdam ko na nandiyan siya.

I know that time that he will never leave me alone, again.

KINABUKASAN, pauwi na kami at lulan kami ng sasakyan ni Greg. Today is Seven's eight birthday. Alam kong may nangyari hindi kaaya-aya kahapon pero sana hindi iyon magiging rason para hindi ma-enjoy ni Seven ang kanyang kaarawan.

Dumiretso nalang kami sa resort kung saan gaganapin ang simpleng salo-salo namin. Inimbitahan ko ang malalapit naming kaibigan at katrabaho ko. Kahit alam kong ayaw ni Seven ng ganito pero sana ma appreciate niya ang ginawa ko. Lalo na't ngayon ko sasabihin sa kanya ang tungkol kay Greg.

I wore a floral maxi dress an abot talampakan habang si Greg naman ay naka khaki shorts at floral polo shirt. Kapareho kami ng color para daw bagay kami. He insisted it kaya wala na akong nagawa.

"So that everyone will know that you are mine and I am yours" katwiran niya.

Tumulong muna ako sa pag-aayos para sa event at kalaunan nagsimula na kami dahil paparating na si Seven. He was shocked based on his cold expression at ang uneasiness niya sa lahat. He was not fond of many people kaya ganyan ang reaksyon niya sa lahat.

Pero umaliwalas ang mukha niya nang makita ako kasama si Greg sa gilid. I almost cried when he cried on my shoulder asking me if I was okay or hurt.

Aww, my heart melted to my baby.

He blowed his candle after we sang happy birthday to him. Everyone was happy especially him because he received a lot of gifts from his ninangs and ninongs lalo na si Gorgy na pinuputakti na naman si Zandro.

"Hey frenny, kamusta. Hindi na kita masaydong nakikita ngayon. Sabagay kung meron ka naman kasing gwapo ng diyos tulad niya, hindi na talaga ako lalabas at magkukulong nalang sa kwarto kasama siya" halakhak ng baklita at nginuso pa si Greg na kausap si Zandro at asawa ni Natasha.

"Gorgy!" pinandilatan ko siya dahil sa bibig niya.'

"What? As if hindi mo gusto iyon. Hmp! Ang bruhang 'to parang virgin pa kung maka-asta. Sikmuraan kita diyan eh." irap niya sa akin.

Hindi ko nalang pinansin ang sinabi niya sa akin dahil naagaw ang atensyon ko sa paparating na bisita. Two people in their 60's walked in the room at tumingin sa dagat ng tao na parang may hinahanap. Pinagtitinginan din sila ng mga bisita dahil sila lang ang huling dumating at may dalang nakabalot na regalo.

Natagpuan nila ang mata kong gulat na gulat at hindi makapaniwala. Lumakad sila papunta sa direksyon ko at tila natuod ang paa ko sa buhangin.

They were the same people that I really knew but with the older faces. Napasinghap ako dahil sa emosyon na umuusbong sa akin. Nangingilid narin ang mga luha ko at kumakabog ang puso ko.

Mama and Papa made their way to me and I can't help it but to cry kasi nakita ko ulit sila matapos ang ilang mga taon.