စာချုပ်ချုပ်ပြီးချိန်မှာတော့ အတွင်းရေးမှုးjung ၊ ရှေ့နေနဲ့ အသိသက်သေအဖြစ် ခေါ်လာခဲ့သူတွေဟာ အသီးသီး ပြန်ကုန်ကြသည် ။
ဟူး ~
ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်သွားခဲ့ပြီးပြီမို့ sofa အနောက်သို့
ကျောမှီချကာ ခပ်လျောလျော အနေအထားနဲ့
ထိုင်ချလိုက်သည် ။
ပင်လည်းပင်ပန်းနေပြီ ။ ဒီကိစ္စဖြစ်သွားဖို့
လုံးပမ်းခဲ့ရတာ တော်ယုံမဟုတ် ။
kim nam joon အကြောင်းတွေ စုံစမ်းရတာရော၊
seok jin တစ်ယောက်ထဲ ရှိမဲ့အချိန်ကို စောင့်ရတာရော ၊ လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်ရတာကြောင့်ပါ
လူက ချာလည်ရိုက်နေခဲ့သည် ။
အရှေ့တည့်တည့်ကို ကြည့်မိတော့ ငိုချင်နေတာကို
အတင်းအောင့်အီးထားတဲ့ရုပ်နဲ့ seok jin ကို
မြင်လိုက်ရသည် ။
ကျလုဆဲဆဲဖြစ်နေတဲ့ မျက်ရည်တွေကို
ထိန်းထားတာမို့ လူတစ်ကိုယ်လုံးက တုန်နေပြီး
နီစပ်နေတော့သည် ။
ငိုချလိုက်တော့ရော ။ ဘယ်သူက ဘာပြောမှာ
မို့လို့လဲ ။ ဟိုတစ်ခါကတောင် မူးပြဲပြီး သူ့အရှေ့မှာ အော်ငို ဖူးသေးတာပဲကို ။ အခုမှ over တွေ
လုပ်နေတာ ။
" ပြန်လို့ရပြီလား "
စိုက်ကြည့်နေတုန်းမှာ seok jin ဆီမှ အသံ
အက်အက်လေးက ထွက်လာခဲ့သည် ။
ဘယ်လင်ခင်ပွန်းတွေက လက်ထပ်ပြီး တစ်အိမ်ဆီ
နေလို့လဲ ။ မသိဟန်ဆောင်ပြီး အရူးကွက် လာနင်း
နေတာ kim seok jinတို့က ။ ဒါကို သူက ခံမယ်ထင်နေလား ။
" ဘယ်ကို ပြန်မှာလဲ .. ဒီမှာ မင်းယောင်္ကျား ..
မင်းယောင်္ကျားရှိတဲ့ဆီမှာပဲ မင်းလည်း
နေရတော့မှာ .. ဘယ်မှ ပြန်စရာမလိုဘူး "
ယောင်္ကျားဆိုတဲ့ စကားမှာ seok jin မေးရိုးလေးက
တင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ ခံပြင်းနေရှာတာမှ
တအား ။ အဲ့ဒီ့မျက်နှာကို ထပ်မြင်ချင်မိတာကြောင့်
" ငါပင်ပန်းနေပြီ "
သေပေါ့ဆိုတဲ့စကားကို seok jin က အသံတိတ်
ရေရွတ်သည် ။ သူက မသိဟန်ဆောင်လိုက်ကာ
" တရေးလောက် အိပ်မှဖြစ်မယ် "
seok jin ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက လှုပ်သွားပြန်ကာ
တစ်သက်လုံးအိပ်သွားလည်းရတယ်ဆိုပြီး
တိုးတိုးလေး ပြောပြန်သည် ။
