Can yüzüne vuran güneş ışığı ile uyanmıştı. Gözünü ovalayıp açtığında yüzüne vuran ışığın güneş ışığı olmadığını sadece odasındaki lamba olduğunu fark etti. Işığın etkisi yüzünden gözünün maviliği belli oluyordu.
-Can hadi daha ne kadar uyuyacaksın, uyan.
-Iıı anne sabah mı oldu?
-Evet, okula geç kalacaksın. Kardeşin giyindi seni bekliyor.
-Daha güneş doğmamış ne okulu ya of.
-Oflamada kalk artık.
-Tamam.
Can zayıf bir vücuda sahipti. Boyu 1,68 civarındaydı ki bu da diğer erkeklerden kısa yapıyordu onu. Azda olsa dalgalı siyah saçı ise bakımsızlıktan bir birine karışmış haldeydi. Aylardır berbere gidip saçını toparlatmadığı aşırı belliydi. Yavaşça yataktan doğrulup kalktı. Eli ile saçını düzeltir gibi bir hareket yapsa da saçının pek düzeldiği söylenemezdi.
Can odada tek kaldığından başka biri ile paylaşma derdi yoktu. Odası biraz küçüktü fakat sorun değildi. Kendi yatağı, kendi masası ve en sevdiği şey, kendi bilgisayarı vardı. Maddi durumları pekiyi olmasa da iyi bir bilgisayarı vardı. Her oyunu açar gibi bir şey söylemek imkânsız olsa da çoğu oyunu açıyor ve can rahatlıkla, belki biraz kasarak, oynayabiliyordu.
Can dolabını açtı ve okul formasını çıkardı. Okul forması kırmızıydı, yakası ve kol kısmında lacivert çizgi vardı. Penye gibi bir havası vardı, bir tık inceydi. Dışarısı ise soğuk gözüküyordu, kış gelmek üzereydi. Bu yüzden üstüne bir tane de ceket aldı. Sonrasında odadan çıktı.
-Abi hadi okula geç kalacağız.
-Tamam Ceylin. Bir şeyler yesem olmaz mı?
Ceylin gözlerini devirerek,
-Geç kalıyoruz. Erken kalkıp yeseydin.
-Can şu simidi al yolda yiyerek git. Sonra okulda düzgün bir şeyler yersin.
-Tamam anne.
Genelde Can ile Ceylin okula yürüyerek gidiyorlardı bu yüzden evden biraz erken çıkmaları gerekiyordu. Can masadan bir tane simit aldı ve kapıda bekleyen on dört yaşındaki kardeşinin yanına giderken babasına ve annesine elini salladı ve evden dışarı çıktılar. Babası dönüp bakmamıştı bile.
"Hava sabahın erken saatleri olduğundan mıdır bilmem de biraz soğuk. Keşke biraz daha kalın bir şeyler giyseydim. Ayrıca babam her zamanki gibi bu günde beni görmezden geldi. Kardeşimin yaşlarından itibaren bana karşı soğuk ve acımasız bir tavır sergiliyor ve ben çoktan 17 yaşımdayım. Ortaokuldan beri zorbalığa uğruyorum ve babam bunları görmezden geliyor. Benden ümidi kim bilir ne zaman kesti... Babam için tam bir hayal kırıklığıyım... Okulda kendini savunamayan ve derslerde çok kötü olan bir evlat... Ben olsam bende kendimi sevmezdim..."
-Abi noldu? Yürüsene!
Ceylin, Can'ı kolundan asılarak onu düşünceler arasından çekip çıkardı.
-Yo...yok bir şey.
Can düşünceler arasından çıkınca yürümeye başladılar. Bir süre sonra Ceylin'in ortaokuluna gelmişlerdi.
-Abi bir şey diyeceğim.
-Noldu Ceylin?
Ceylin gözlerini devirip;
-Bir dahaki sefere benimle okula gelmeden vedalaşsan olur mu?
-Ne? Neden?
-Arkadaşlarım senin yüzünden benimle alay ediyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oyuncu - Ölü Hükümdarı
AdventureMavi göz ve siyah, dağınık bir saç, İnce, güçsüz, dayanıksız bir vücut. Ezilmiş, aşağılanmış, hor görülmüş bir kişi. Bunlara rağmen Tanrı ona bir şans veriyor, güçlenmesi için bir şans, hayatını oyuna dönüştürebilecek bir şans. Peki, o ne yapacak...
