မကွာရှင်းခင်နဲ့ ကွာရှင်းပြီးတဲ့နောက်(Before and after divorce)MM translation

Chapter(11.2)

　　[Unicode ]

　စကားပြောသံတို့က ရပ်တန့်သွားပြီး မျက်လုံးတွေရဲ့ အကြည့်​များစွာက ရောက်ရှိလာကြတယ်။　
　　

　　ကျိုးယန်နဲ့ ဂျေဒင်က သူ့နောက်မှာ ရပ်ကြည့်နေရင်း အသက်ရှူဖို့ မေ့​နေကြတယ်။

　　

　　ရှုကျဲက ရှထင်ဝမ်ကို ကိုယ့်ကိုယ် ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားတတ်ဖို့ အမြဲပြောခဲ့တယ်။
　　

　　တကယ်လို့ ကိုယ့်အလှတရားကို ဂုဏ်မယူတတ်ရင်  confidence က အလိုအလျောက်ပဲ သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ​​လျော့နည်းသွားမှာ ဖြစ်တယ်။

　　

　　ရှထင်ဝမ်က အ​မြဲ အဲ့ဒီလိုပဲ နေခဲ့တယ်။​​

　　

　လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ် သူ စုယန်ကို နှုတ်ဆက်ဖို့ အမှောင်ထဲမှာ ဘေးတစောင်း အပြုံးနုနုမျက်နှာလေးနဲ့ ရပ်နေတုန်း သူ့ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုတွေကို  သတိမထားမိပဲ အစွမ်းကုန် ဖူးပွင့်နေစေခဲ့တယ်။　

　　စူးယန် သူ့ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေထဲမှာ ရင့်ကျက်ပြီးသား ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့ ကူကယ်ရာမဲ့ စွဲလမ်းမှုတွေက ဖုံးကွယ်လို့ မရဘဲ  ​ပျော်ဝင်နေခဲ့တယ်။

　　

　　 သူ့ရဲ့အဲ့အချိန်တုန်းက မာနထောင်လွှားနေပုံလေးကို စူးယန် ချစ်မိသွားတာမှန်း သူသိနေခဲ့တယ်။
　　

　　​နောက်တစ်​နေ့ကျ​တော့ စူးယန်က သူ့ဆီ ကဗျာရေးပို့လာတယ်။

　　

　　"အိပ်မက်ထဲမှာ လမ်းလျှောက်နေရသလိုပဲ ကိုယ်မင်းနဲ့ တွေ့ဆုံခဲ့မိတယ်။

　　

　　ညတာက ကိုယ့်ကို နာကျင်စေတယ်။ချိုမြိန်မှုလည်း ပေးသလို ဝမ်းလည်းနည်းစေတယ်။

　　

　　မင်းမရှိပဲ ကိုယ်နိုးထလာတဲ့အခါ တိတ်တဆိတ်နဲ့ပဲ တဖန်​ပြန်​လည် ဟာတာတာ ဖြစ်သွားပြန်တယ်။  "

　　သူက ဂုဏ်ယူစွာပဲ ကဗျာလေးကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် သိမ်းထားခဲ့တယ်။

　　ဒါပေမဲ့ ကွာရှင်းပြီး ရက်တွေ​ကြာ​တော့ အဲ့ဒါကို သူသိပ်မ​​တွေးဖြစ်ခဲ့ဘူး။