El Grande Series 1: Aziel-Rigg Fabre|✔

PROLOGUE

Prologue

Pinagpipisil ko ang kamay ko upang mabaling doon ang atensyon ko at di sa  kaba at takot na nararamdaman ko ngayon. Di ako makatingin ng deritso sa taong kaharap ko ngayon. Di man ako nakatingin sa kanya pero iyong titig niya na para akong ginagawan ng butas. Ramdam na ramdam ko. Hindi ko rin naman alam kung bakit ako kinakabahan ng ganito.

Napapalunok ako ng malalim. Nanlamig din ang kamay ko at pinagpapawisan pa ng husto dahil sa nararamdaman kong kaba at takot.

Ilang minuto pa naman ang lumilipas bago kami umupo ni Papa dito pero parang oras na ang lumipas para sa akin. Si Papa lang at ang ama nang lalaking kaharap ko na si Aziel ang nag-uusap. Kapwa kaming dalawa ay di nag-iimikan.

Of course, wala naman sigurong tao sa bansa ang di kilala ang nag-iisang anak at tagapagmana ni Mr. Fabre na si Aziel Fabre. He is a businessman and a model kaya sikat na sikat.

"So, this is your youngest son, Gideon?" Mayamaya ay tanong ni Mr. Fabre kay Papa. Nakita ko ang paggalaw ng panga ni Aziel. Ni-hindi ko alam kung bakit ang sama ng tingin sa akin ni Aziel. Yes, he may be don't know my existence pero ako kilala ko siya. Kilalang-kilala ko kasi isa ako sa humahanga sa kanya.

"Ah, yes. We talked a lot that I forgot to introduce my son." ani Papa.

Napaigtad ako nang biglang dumapo ang kamay ni Papa sa balikat ko at pinisil niya iyon.

"Senior Fabre, this is my youngest son Debie." pagpapakilala ni Papa pero ang ulo ko ay nanatiling nakayuko. "Umayos ka Debie. Wag mo akong ipahiya sa harap ni Senior." bulong ni Papa sa akin.

Napalunok ako at tumango kay Papa. Inangat ko ang ulo ko at tumingin doon sa Senior, kay Senior Fabre na matanda na at kitang-kita na ang puti nitong buhok. Sa kabila noon ay nakikita ko pa rin ang kakisigan ni Senior Fabre. Ngumiti ang Senior sa akin kaya matipid akong ngumiti at yumuko.

"M-magandang gabi po, Senior." pagbati ko.

"Such a fine and pretty man. Anyway, don't call me Senior, Debie. Just call me Tito or might call me Daddy." ani nang Senior na kinagulat ko.

"He got his features from his mother, Senior." Parang nagmamalaking saad ni Papa kay Senior. Pero ang utak ko ay nanatili pa rin sa sinabi ni Senior Fabre sa akin. Bakit nagsasabi siya ng ganoon sa akin?

"Don't get me wrong if I say you are a pretty man, hmm, Debie?" ani ng Senior.

Tipid ulit akong ngumiti at tumango.

Hindi ko naman sinasadyang mahagip ng mata ko si Aziel na madilim ang matang nakatingin sa akin. Ayaw kong tumitig sa mata niya pero para hinihila nang mata niyang kulay abo ang mata ko. Malalim ang kanyang mata na may pagkasingkit ng konti, matangos ang ilong at maputi ang kulay ng balat niya. Dahil sa kanyang kulay umaangat ang kulay ng labi niyang mapupula.

Ito ang kauna-unahang pagkakataon na makaharap ko ng personal si Aziel. Akala ko sa mga magazine o sa mga poster ko lang siya makikita at akala ko ay sa mga pictures lang mapupula ang labi niya dahil sa make-up at photoshop. Ngunit sa personal ay mas guwapo pala siya at nakaka-intimidate siya tingnan. Sa mga magazine na nakikita ko bihira lang siya ngumiti o mabuting sabihin ko na lang na di siya ngumingiti sa camera pero iyon ang asset niya. Dahil doon marami ang nahuhumaling sa kanya at umi-idolo. Kaya nga isa na rin ako doon pero palihim lang.

Bumaba ang mata ko sa leeg niya na tumataas-baba ang kanyang Adam's Apple. Muling bumalik ang mata ko sa kanyang mukha at napaiwas ako ng tingin sa kanya dahil sa tingin niya sa akin. Para niya talaga akong pinapatay sa mga titig niya.

Sa mga interview ay halata naman ang kasupladuhan ng mukha pero di ko naman aakalain na ganito siya kalala. Na para na niya akong pinapatay sa titig niya.