El Grande Series 1: Aziel-Rigg Fabre|✔

CHAPTER 1

Chapter 1

Debie Pov

Halos kaladkarin ako ni Papa papasok ng bahay namin. Akala ko ay hihiwalay na ang braso ko sa katawan ko nang hatakin ako ni Papa palabas ng sasakyan niya kanina. Pagkasara ng malaking main door namin na kulay tsokolate at fully furnished. Marahas na binitawan ni Papa ang braso ko at sa lakas n'on ay nadapa ako sa sahig namin.

Kinagat ko ang labi ko pinagilan ang namumuong luha na namumuo sa sulok ng mata ko. Sobrang sakit ng dibdib ko na tumama diretso sa sahig. Tapos ang braso ko naman ay nangangalay dahil sa pagkakahawak n'on ni Papa.

Gamit ang isa kong kamay ay naiangat ko ang katawan ko. Pagtingin ko doon sa living area namin. Nakita ko ang dalawa kong kapatid—kapatid sa ama. Tapos ay nandodoon din si Tita Mikee, ang asawa na legal ni Papa. Na prente lang na nakaupo at nakatutok na naman sa kuko niya na bagong pagawa. Halatang-halata kay Tita Mikee na wala siyang pakialam sa nangyayari sa paligid niya. Halata na wala siyang paki sa akin. Syempre, anak ako sa kabit ng asawa niya kaya, bakit niya ako kakaawaan? Isa-isa kong tiningnan ang dalawa kong kapatid na puro lalaki pero walang ginawa upang tulungan ako.

Nakatayo silang dalawa pero di naman gumagalaw. Nakatingin lang sila sa akin kung paano ako saktan at pagbuhatan ng kamay ni Papa. Alam ko naman na sampid lang ako dito sa pamamahay nila pero may dugo pa rin na nanalaytay sa ugat namin na pareho. Pareho kami ng ama at magkaiba lang kami ng ina.

"Ano Debie! Ipapahiya mo pa ako doon kay Mr. Fabre at sa anak niya?! Ano ipapakita mo sa kanila na inaapi ka sa bahay na ito?!" malakas na sigaw ni Papa at halos makarating ang boses niya sa bawat sulok ng bahay.

Lumunok ako at tumayo. Iniinda ko ang sakit ng dibdib at braso ko. Masakit ang dibdib ko physically and mentally. Hindi ko kasi lubos maisip na magagawa ito sa akin ng ama ko. Kahit naman siguro anak niya ako sa kabit niya. May awa naman siguro siya sa anak niya, diba? Nananalaytay sa akin ang kanyang dugo pero bakit ganito ang turing niya sa akin. Bakit niya ako sinasaktan? Bakit ako? Bakit ako lang ang sinasaktan niya? Bakit iyong ibang mga kapatid ko di niya mapagbuhatan ng kamay?

Naaalala ko pa noong nasira ni Kuya Rowan ang sasakyan niya dahil nabunggo ito sa poste pero di siya nagalit. Naalala ko pa noong pinatawag sila ni Tita Mikee sa presinto dahil may nakuhang ecstacy sa bulsa ni Kuya Damian pero di siya nagalit. Pero ako... ako na nagluto lang at nasunog ang niluluto ko. Binugbog niya ako at gaya ng laging nangyayari tulad ngayon. Nakatitig lang sa akin ang mga kapatid ko. Walang imik at walang ginagawa.

Masakit at mahirap. Sobrang hirap pero pilit kong kinakaya kasi para sa Mama ko. Para sa Mama ko na kabit ni Papa Gideon. Kaya ko kinakaya at tinitiis ang lahat ng ito. Nasa isang mental hospital kasi si Mama ngayon. Nabaliw kasi si Mama at doon lang siya maalagaan ng mabuti pero wala naman akong pera dahil wala akong trabaho at bata pa ako. Labing-siyam na taong gulang pa lang ako at noong nabaliw si Mama 16 ako noon kaya sinubukan kong humingi ng tulong sa ama ko at ito ang naging kapalit ng pagtulong niya sa akin at sa Mama Sarah ko.

"P-papa ayaw ko po. A-ayaw ko pong magpakasal sa isang lalaki Papa. M-maawa naman po k-kayo sa akin. Ayaw ko po n'on Papa. Gagawin k-ko po ang lahat ng gusto mo P-papa pero wag naman po ang m-magpakasal sa isang lalaki Pa." pakikiusap ko kay Papa. Kahit na ano pang panghanga ko kay Aziel di ko naman siya gustong pakasalan. Di iyon sumagi sa isip ko kahit na isang beses.

Napapikit si Papa sa mata niya at malalaki ang hakbang na ginawa upang malapitan ako at dinakmal ang braso ko pataas sa sobrang higpit na paraan. Umaangat ang paa ko sa sahig. Ang kaninang luha ko ay tuluyan ng lumabas.