El Grande Series 1: Aziel-Rigg Fabre|✔

CHAPTER 29

Chapter 29

Aziel Pov

"Hindi n'yo talaga nakita si Deb? I dropped him off earlier, over there." I stated, which sounds like convincing Caroll and Vicente, that I really dropped Deb earlier which is very, very true. I even motioned my hands to where I dropped my husband.  

"W-wala talaga Aziel. Nagtataka nga kami... sa text mo na pabantayan si Deb. Tapos wala namang dumating." Caroll nervously said.

When I ruffled my hair and loosened my neck tie, my perfectly coiffed hair became disorganized. Dàmmit!  

"A-ano na ang gagawin mo ngayon Aziel? May trabaho ka pang pupuntahan?" matamang tanong ni Vicente sa akin.

I looked at him. He suddenly step back.

"I will look for my husband."

Tatalikuran ko na sana sila nang tawagin ako ni Caroll.

"Tutulong ako," nagkatinginan sila ni Vicente. "Tutulong kaming hanapin si Deb."

Isang iling ang binigay ko sa kanila. "No, go to your class."

"Ngayon lang naman Aziel. Tutulong kami. Nag-aalala rin kasi kami."

"Suit yourself. If may mga lugar kayong pinupuntahan before, please check that place."

Tumango silang dalawa.

I ran into my car and got in. Nakita kong umiilaw ang cell phone ko kaya naman kinuha ko ito.

My dad's secretary was now flooding me with his messages and calls. Nang tumawag siya ulit ay sinagot ko na ang tawag niya.

"Sir, nasaan na po kayo? Hinahanap na po kayo sa conference room." Nahimigan ko ang pagkakataranta sa kabilang linya.

"Hindi ako makakapasok ngayon. Hindi ako makaka-present ngayon" sagot ko sa kanya.

"Kahit via zoom lang sir?"

"I can't either. I cannot make it today. I have important matters that need to be attended to."

"Kaso sir... ikaw nalang po ang kulang sa--"

"Don't call unless I'm the one calling you. Don't disturb me right now. My mind is in haywire."

Pinutol ko ang tawag at saka binaba ang telepono ko. Binuhay ko muli ang makina ng sasakyan at nagsimulang hanapin si Deb sa area malapit sa school. Hindi pa naman siguro siya nakakalayo. Ilang minuto pa lang ang lumipas kaya nasa malapit lang siguro siya ngayon.

Halos malibot ko ang buong area around his school pero di ko pa rin siya nakita. Labas-pasok sa sasakyan ang ginagawa ko para pumasok o maghanap sa mga maliliit na establishment baka kasi doon lang siya tumatambay. O nagpapahangin.

Hindi ko na mabilang kung nakailang pasok at labas na ako sa sasakyan at sa pagkakataong ito ay tuluyan ko nang hinubad ang coat ko at marahas na tinapon sa katabing upuan. Inis kong tinanggal ang neck tie ko at kinalas ang tatlong magkasunod-sunod na butones ng dress shirt na suot ko.