El Grande Series 1: Aziel-Rigg Fabre|✔

CHAPTER 27

Chapter 27

Aziel Pov

"W-where's my husband?" Habol hiningang tanong ko sa dalawang kaibigan ni Deb na nasa labas ng room.

The two of them stood together. They looked at each other's eyes before turning their watery and sad eyes towards me.

I was in the middle of paying my groceries when Vicente, Deb's friend, called me using Deb's phone. Vicente was crying on the line while telling me that my husband had passed out and was bleeding. Vicente was panicking while telling me the story on the phone. And he said that they already call an ambulance at dito nga kami magkita nalang sa hospital dahil papunta na rin sila.

Iniwan ko nga ang groceries ko doon sa pagmamadali ko dito. Hindi ko alam kung anong gagawin ko at pansalamanta akong na-mental block.

On the way here, all I think was Debie and our baby. Halos paliparin ko na nga ang sasakyan patungo dito sa hospital.

"Nasa loob pa Aziel. A-ang doctor ni Deb pumasok kanina pero hanggang ngayon di pa lumalabas."

Napahimalos ako sa palad ko at tumingala. My eyes feels hot.

"Can you at least tell me what really happened in details?" Natatagis ang bagang kong tanong sa kanila.

Caroll, Deb's friend, wiped her tears and swallowed.

"Magkatext po kasi kaming umaga ni Deb. Sabi niya babuburyo raw siya mag-isa sa bahay kaya sinabi ko sa kanya na pupunta kami sa inyo." Tumango ako doon. Binilin iyon ni Debie sa akin kung pwede ba raw na papuntahin niya ang mga kaibigan niya sa bahay at pumayag ako doon.

"Kaming dalawa ni Vicente ang pumunta sa inyo kasi... wala akong sasakyan kasi nasa trabaho naman ang asawa ko. Kinuha ako ni Vicente sa amin bago tumungo sa inyo at nang makarating po kami sa inyo ay may sasakyan na sa labas. Hindi naman namin alam kung kanino iyon kaya di na rin namin pinansin. Doorbell kami ng doorbell kaso walang nagbubukas sa amin. At nang mapansin ni Vicente na nakabukas ang gate ay pumasok na kami. At kakapasok lang po namin sa bakuran ninyo nang marinig na namin ang sigaw ni Deb sa loob. Kaya tumakbo na kami doon ni Vicente. Narinig pa po naming tumawag si Deb na 'Tita' at nang papasok kami sa loob ng bahay ninyo ay may nabangga pa nga po kaming may katandaan nana babae. Pero di na namin iyon pinansin kasi nag-aalala kami sa umiimpit na sigaw ni Deb sa loob ng bahay." she continued.

Nahasa ko ang ngipin ko at mariin na pumikit. There's only one person that Deb's called Tita. And that is Mikee Trazon. Hindi ko na kailangan pang i-review ang CCTV ng bahay para kompirmahin ang kutob ko. That witch! Sinasagad talaga niya ang awa at pasensya ko.

"K-kung sana maaga akong dumating sa bahay ninyo Aziel. Wala sigurong mangyayaring masama kay Debie."

"H'wag ka ngang magsabi ng ganyan, Caroll." Suway ni Vicente kay Caroll.

"Walang mangyayaring masama sa asawa ko, Caroll." ani ko sa kanya but she only cry.

Bumukas ang pintuan ng room kung saan si Debie. Lumabas ang dalawang doctor doon with their scrubs, the other one bid a farewell to Deb's OB doctor.

"Aziel," he called me. Agad akong lumapit sa kanya. "I'm sorry." he continued and exhaled.

Parang piniga ang puso ko sa narinig ko kay Dr. Aljazar. Hindi ko naman alam kung ano ang tinutukoy niyang sorry pero nasasaktan na ako. Wala pa siyang nililinaw sa akin pero para ng dinurog-durog ang puso ko.

"Doc... what do you mean?" maingat kong tanong.

"The baby didn't make it, Mr. Fabre. Malakas ang pagkakabagsak ni Deb."