Selam bugün biilin bakalım kim doğmuş ben doğmuşum :)) Doğum günü mesajı alırım bir dal. Her neyse umarım bölümü beğenirsiniz sizleri seviyorum lütfen yorum yapın.
***
10 Haziran 2016
"Hıh! Diyar ne yapıyorsun burada? Biri görecek ya."diye sızlandığımda sıkıca kolumu tutup gülerek beni durdurmuştu elindeki Kamelya buketini uzattığında yüzündeki tedirginlik ifadesi kocaman bir gülümsemeye dönmüştü. Buketi elime aldığımda koklamak istemiştim ama hiçbir şekilde kokmuyordu bakışlarımı ona çevirdiğimde alayla konuştum. "Gül veya Lale de alabilirdin en azından güzel kokuyorlar."diye sızlandığımda saçlarımı okşarken konuşmuştu.
"Kamelya çiçeği kokusuz bir çiçektir. İnsanlar sevdiklerine bu çiçeği hediye ederken, kendi kokunu, güzelliğini sen kat ki senin kokunla yeni bir anlam kazansın demek istermiş."diye mırıldandığında gözlerim parlamıştı. Tek kolumu boynuna dolarken sıkıca sarıldım ve yanağına ufak bir öpücük kondurdum tedirgince etrafıma bakarken gülümsemem yüzüme yayılmıştı.
"Benim artık gitmem lazım babam yokluğumu fark etmiştir zaten haber vermedim merak eder."dediğimde kafasını sallamakla yetinmişti. Koşar adımlarla sokağın çıkışına ilerlerken son kez bakmak için kafamı çevirmiştim göz göze geldiğimizde hafifçe bağırmıştı.
"Ne ikna edici bir intihar biçimidir şimdi seninle göz göze gelmek."demişti tam da gözlerimiz buluştuğu an Cemal Süreyya okuduğu ilk defa fark ediyordum ki panikle parmağımı dudakların üzerine götürüp susmasını işaret ettim.
3 Ağustos 2016
"Seni çok özledim."diye mırıldandım telefon kulağımdayken. İstanbul'a gelmiştim derslerim ve sınavlarım yüzünden bir süre daha Mardin'e dönemeyecek gibi görünüyordum.
"Bende seni çok özledim."
"Neden buraya gelmedin ki benimle gelebilirdin."
"Ruhları birbirine bağlı insanlar vardır, yürekleri mesafe kabul etmez."diye söylendiğinde anında cevabı yapıştırmıştım.
"Franz Kafka."
"Aynen öyle güzelim."dediğinde kıkırdadım. "Kapıyı aç."
"Ne?"
"Gelmemi istememiş miydin kapıyı aç da geleyim."dediğinde bir an duraksadım zile bastığında şaşkınca kala kalmıştım.
"Gerçekten geldin mi?"
"Evet ve şuan ağaç oluyorum."hızlıca sandalyemden kalktığımda aynada kendime döndüm ayıcıklı pijamalarla ve saçımı yaptığım dağınık topuzu tutturduğum kurşun kalemle baya evde kalmış kız kurusuna benziyordum. Hızlıca kapıya gelip açtığımda Diyar'ın kollarına atlamıştım belimi sıkıca sardığında beni kucaklayıp evin içine sokmuştu.
Sanırım hayattaki tüm şansımı Üniversite okumak için İstanbul'a tek başıma taşınarak elde etmiştim. Diyar'ın yüzünü avuçlarım arasına aldığımda kocaman gülümsedim. "Yaa hani gelmeyecektin çok uyuzsun Diyar."
"Güzelim eğer geliyorum deseydim bu nasıl sürpriz olabilirdi?"
"Hemen gitmeyeceksin değil mi?"dediğimde eğilip dudaklarımın üzerine ufak bir öpücük kondurdu.
"Sen git diyene kadar gitmeye niyetim yok."
15 Eylül 2016
Diyar okul çıkışıma geldiğinde birlikte kol kola hızlıca ilerlemiştik okuldaki kızlar bizim çok yakıştığımızı söylüyorlar hatta Diyara enişte diyorlardı. Ben kızsam da beni pek dinlemiyorlar hatta Diyara ifşalamarı göstererek ara sıra beni rezil ediyorlardı. Tabi Diyar benim en büyük ifşalarımı benim evimde bir gece geçirerek fark etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİSAL (Töre serisi)
ChickLit"Ben Zilan aşiretinin ağası Azad ağa! Kızımın yaşadığı bu rezilliği de onun onurunu da kurtaracağım ve bunu sadece bir hafta içinde yapacağım kızım Avzem Zilan'ı bir hafta içinde evlendireceğim."diyen babam ile gözyaşlarım bir kez daha süzüldü yanak...
