VİSAL (Töre serisi)

EVE DÖN

Size acayip ayar oldum kimse yorum yapmıyor ulan okuyonuz bari bir şey yazın yaşam belirtisi verin emoji koyun ne bileyim. Kitabı mutsuz son mu bitirsem acaba çok mutsuzum lşdfsşead

Neyse şaka bir yana kitabın sonuna hala karar veremedim biraz da ruh halime bağlı bir şey olabilir.

Neyse yorum yapın!

Please

***

Yatağımın üzerinde duran hediye paketine bakıyordum. Diyar eve gidince aç demişti ama elim varmıyordu içinde ne olduğunu hem deli gibi merak ediyor hem de açmaya kıyamıyordum. En sonunda kutunun kapaklarını açtığımda içinden çok tatlı bir küre çıkmıştı. Tahta bir basamağın üzerinde duran içinde Satürn olan harika görünen bir küre vardı. Ve o satürnün ardından uçuşan kanatlı bir kız vardı odamın ışıklarını söndürdüğümde neon renkleri odanın içinde ışıl ışıl parlamaya başlamıştı. Çok beğenmiştim böyle ince şeyler her zaman hoşuma gitmiştir, camın pervazına otururken elimdeki kürenin güzelliğini seyrediyordum ki kulaklarıma dışarıda şarkı söyleyen bir erkek sesi takıldı.

"Beni bırakıp gıtme bir yere Gidersen unutursun Dilerim böyle olmaz."tanıdık sesle birlikte gülümserken kafamı cama yaslayıp dinlemeye başlamıştım. "Bu havada gidilmez Güneşli günde gidilmez Aslında hiç gidilmez Son günüme kadar Kalp durana kadar Aşk mezara kadar Sakın haa gitme."Diyarın sesini duymak bile içimi huzurla dolduruyordu tam dört aydır ona çektiriyordum ondan uzaktım onunla birlikte kendime de çektiriyordum.

"Beni unutma Unutama inşallah Unutursan kahrolurum Dilerim öyle olmaz Bu baharda gidilmez Yağmurlarda gidilmez Aslında hiç gidilmez Son günüme kadar Kalp durana kadar Aşk mezara kadar Sakın ha gitme."ben seni hiç unutur muydum be Diyar Miran sadece bana artık yalan söyleme istiyordum her ne yapmış olursan ol bana sadece dürüst ol istiyordum. Sesi kesildiğinde hediye paketinden sarkan kartı fark etmiştim kartı elime aldığımda anlamlı şarkı sözlerinin bir kaçı da kartın üzerindeydi.

Son günüme kadar Kalp durana kadar Aşk mezara kadar...

"Babanızın öküzlüğü bırakacağı tuttu."diye mırıldanırken karnımı okşadım. "Ne dersiniz bitsin mi bu çile? Yeter mi bu kadar biraz da evde mi çektirelim nazımızı? Hala kaçmadığına bizim için çabaladığına göre bence dersini almış gibi ha?"hafifçe kıkırdadım. "Başkası olsa şimdiye dek işkencelerime dayanamayıp kaçardı herhalde. Babanız çok sabırlı çocuklar tam dört aydır bütün şikayetlerimi kaprislerimi söylenmelerimi tehditlerimi küfürlerimi şiddetimi her şeyimi çektiğine göre ve hala kapımda olduğuna göre bizi deli gibi seviyor anlaşılan. Affedelim mi babayı ha ne diyorsunuz çocuklar hadi ama burada aile toplantısı yapıyoruz yaşam belirtisi verin!"karnımı biraz daha okşadığımda artarda birkaç tekme hissetmiştim. "Sizde özlediniz öyle değil mi babayı? Anneniz biraz bencillik etti sadece babayı cezalandırmak istemişti ama galiba hem kendini hem de sizi cezalandırdım özür dilerim meleklerim."yüzümdeki ince tebessümle birlikte duygulanıp akıttığım göz yaşlarımı silerken hızlı adımlarla odadan çıktım.

Üzerimde hala rengarenk elbise vardı. Konağın merdivenlerini koşturarak inip avluya çıktığımda konaktan umutsuzca çıkmak üzere olan Diyara bağırdım.

"Bu kadar çabuk mu gideceksin Diyar Miran?"bana döndüğünde inadımı kırdığıma inanamamıştı şaşkınca orada duruyordu. Tek elimle karnımı tutarken koştura koştura üzerine doğru ilerlemeye başlamıştım beni biri görse fil koşuyor falan zannederdi. Üstüne bodoslama atladığımda benimle birlikte göbeğimi tutmakta zorlanıp birkaç adım sendelediğinde bizim kahya Yüksel abi Diyarı da tutmak zorunda kalmıştı yoksa altımız yere çakılmış olacaktık.