Selam, umarım bu bölümü beğenirsiniz aslında dün çok kulak ağrısı çektiğim için tek kelime yazamamıştım bugün de öğleden sonra yazmaya başladım ağrım geçti çok şükür. Bölümler anlar biraz hızlı ilerliyor biliyorum ama hamilelik dönemleri beni çok sıkıyor yazacak pek bir şey bulamıyorum o yüzden o kısımları hızlı geçmeye çalıştım biraz.
Lütfen yorum yapmayı unutmayınız :)
***
"Bende istiyorum."diye sızlandım Diyarın elindeki kahveye bakarken.
"Güzelim sana zararlı ama."
"Canım çekti."dedim ve ensesine yapıştırdım. "Utanmıyor musun hamile karının yanında kahve içmeye?"
"Avzem! Yeter artık istersen çocuk gibi davranmayı kes kocanım ben senin."hafifçe dudaklarımı ısırdım haklıydı biraz, bazen gerçekten cıvkını çıkartıyordum.
"Tamam kızma yapmam bir daha."kahvaltıya inmemiştik kahvaltıyı odamıza istemiştik çünkü gece çok rahatsızlanmıştım ve yataktan kalkacak halim yoktu Diyar da beni yalnız bırakmamıştı. O benden önce doymuştu ben kahvaltımı ağır ağır yaparken oda kucağındaki birkaç dosyaya son birer bakış atıp işe gidecekti. Elindeki bitirdiği kahveyi kenara bıraktığında hafifçe boynunu esnetti ve derin bir nefes alıp yataktan kalkıp giyinme odasına ilerledi. Dün sancıdan sağa sola dönmekten ne kendim uyumuştum ne de onu uyutmuştum.
Ama o halinden memnundu hiçbir şekilde gocunmamış şikayet etmemişti bile. Hazırlanıp çıktığında odaya Hewi gelmişti kucağımdaki tepsiyi aldığında oda yanımdan ayrılmıştı. Karnımda çok fazla hareketlilik vardı bir türlü rahat durmayan bebeklerim yüzünden uyuyamıyordum da. Karnımı ovalarken ufak bir ninni mırıldanmaya başlamışım kısık sesle söylerken aynı anda karnımı okşuyordum. Hareketleri biraz durulduğunda gülümsedim beni duyuyorlardı doktor beşinci aydan sonra söylediğim her şeyi duyup hissedebildiklerini söylemişti.
"Annem siz çok mu beğendiniz ninniyi devam edeyim mi güzel bebeklerim?"karnımı bir kez daha okşarken hafifçe güldüm. "İsimleriniz bile hazır bir tanelerim biz siz eksiksiniz sizde gelseniz her şeyiniz tam olacak. Biliyor musunuz baba sizin için çok güzel bir oda yaptı duvarlarını birlikte boyadık gri bir renk seçtik bence ortak bir renk hem çok hoş durdu. Benim yakışıklı oğullarım Ezmanım Ardilim benim güzel kızlarım Azadem Berfum bir an önce gelseniz de herkese neşe getirseniz."karnımda birkaç tekme hissettiğimde içim huzurla doldu.
"Hadi size yeni ciciler bakalım internetten malum dört kişisiniz ne alsak yetmez şimdi."komodinde duran Diyarın tabletini aldığımda tableti göbeğime yaslayıp trendyola girdim. Bu Trendyol resmen bir hastalıktı çok pis bağımlılık yapıyordu gördüğüm her şeyi almamak için kendimi zor zapt ediyordum. Eve gelen bebek kargolarının haddi hesabı yoktu zaten ama yine de baktıkça alasım geliyordu, bugün Hewi ile bebeklerin hastane valizini hazırlamaya karar vermiştik.
Sonuçta altı buçuk aylık olmuşlardı yedinci ayında bile doğuran kadınlar vardı gözümü biraz korkutsa da bir köşede dursun diye şimdiden hazırlamak istemiştim. Dokuzuncu aya kadar göbeğimden hiçbir yere göremeyecek hale geleceğim için çantayı da hazırlayamazdım. Bir sürü yenidoğan takımı almıştık hastane çantasına bir bebek başına dört tane koymuştuk ne olur olmaz. "Hewi sence bu kadar bez yeter mi?"diye sordum Hewinin elindeki valize yerleştirmek için aldığı bezlere bakarken.
"Yeter herhalde gelin ağam yetmezse Diyar ağam aldırır zaten."
"Tamam."tablete döndü tekrar bakışlarım birkaç bebek çıngırağı ve bebek tulumu sipariş etmiş ve tablete bir kenara bırakıp bende çantaya dönmüştüm. "Eksiksiz her şeyi hazırlayalım sonra dımdızlak kalmayalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİSAL (Töre serisi)
Genç Kız Edebiyatı"Ben Zilan aşiretinin ağası Azad ağa! Kızımın yaşadığı bu rezilliği de onun onurunu da kurtaracağım ve bunu sadece bir hafta içinde yapacağım kızım Avzem Zilan'ı bir hafta içinde evlendireceğim."diyen babam ile gözyaşlarım bir kez daha süzüldü yanak...
