DAĞHAN ZİLAN

2.8K 135 50
                                    

Selam ani bir kararla yılbaşı akşamı bölüm yazmaya başladım muhtemelen bir iki gün sonra yayında olur ya da ne zaman biterse.

O halde yorum yapmayı unutmayın.

***

Elmacık kemiğinin üzerine buz basmaya devam ettiğim Dağhan hafifçe inlediğinde Diyar gülmemek için kendini zor tutmuştu ki konuşmaya başladı. "Kaderde kayınço dövmek de varmış ne diyelim."Dağhan Diyara göz devirdiğinde elimdeki buzu alıp kendi tutmaya başlamıştı. "Seninle de odada konuşacağız Avzem Hanım!"diye sinirle soluyan Diyara bakıp zorla yutkundum. Tabi öylece hastaneden kaçınca adamı korkudan dört döndürmüştün Avzem herhalde kızacaktı tebrik etmesini falan beklemiyordun inşallah?

"Diyarcığım sevgili eşim milli piyangodan bir abim daha olmuşken bu geceyi tartışarak geçirmesek mi? Hem abimle tanışmak istiyorum ben."Dağhana döndüm bu kez.

"Haklısın aslında geçen onca yıl telafi edilemez ama şimdi bir şeylerden başlarsak bir kardeşlik ilişkisi kurabiliriz."dedi Dağhan ve devam etti. "Ayrıca siz neyi tartışacaktınız ki?"

"Karım hastaneden kaçtı kayınço."dedi Diyar.

"Niye kaçtın? Hasta mısın?"diyen Dağhan ile birlikte dudağımı ısırdım.

"Evet kanserim. Diyarın doktorla olan konuşmalarını duyunca duramadım kaçtım çünkü göğsümü aldırmayı düşünmüyorum ölürüm daha iyi!"

"Aldırmazsan belli ki zaten öleceksin."diyen Dağhan ile Diyar göz devirdi.

"Baya yardımcı oluyorsun kayınço."

"Bu kocan seni ikna edemiyor öyle değil mi?"dedi Dağhan.

"Kısmen."diye mırıldandım bende.

"Ben seni yarın ikna edeceğim."dediğinde kaşlarım çatılmıştı.

"Hadi oradan kayınço senin bu kardeşin bir şey için tutturursa bir daha vazgeçire bilene aşk olsun."dedi Diyar.

"Yok yok ben biliyorum onu nasıl ikna edebileceğimi."dediğinde içten içe merak etmiştim.

"Sana misafir odasını göstereyim Dağhan malum yarın Mirto abimle yüzleşeceksin iyice dinlen abimin sağı solu belli olmaz da."Dağhan da ayaklandığında onu üst kata çıkartıp misafir odasına götürmüştüm Diyarın pijamalarından da çıkardığımda kendi odama dönmüştüm ki Diyar kollarını göğsüne bağlamış beni bekliyordu.

"Aaa kocacığım niye uyumadın sen beni mi bekledin?"

"Beş dakika da uyumamı beklemiyordun herhalde güzelim?"

"Ne diyebilirim ki Allahtan ümit kesilmez yani."yarım ağız güldü.

"Çok komik. Kaçmak yerine benimle adam akıllı çıkmak istediğini ya da yalnız kalmak istediğini söyleye bilirdin? Ne kadar endişelendim düştün kaldın bir yerde sandım bunca saat ortada yoktun bakmadığım yer sormadığım insan kalmadı nasıl bu kadar düşüncesiz olursun! Bak hastasın diye kalbini kırmak istemedim sustum sustum ama dayanamıyorum burada tek hasar alan sen değilsin. Senin gözünden akan her damla yaş benim kalbimde koca bir delik açıyor ruhum daralıyor seni böyle gördükçe hiçbir şey söylemiyor deli gibi endişeleniyorum ama seni korkutmamak için içime atıyorum susuyorum her şey normalmiş gidi hissettirmeye çalışıyorum. Benim de bir sabrım var Avzem bende insanım sen ne kadar yara alıyorsan bende en az o kadar yara alıyorum sen kendini daha iyi hisset diye çabalıyorum sende biraz beni düşün ve bencillik etme en azından ortadan kaybolmadan haber ver."giyinme odasına çekip gittiğinde arkasından baka kalmıştım. Adam resmen ağzına kadar dolmuştu ve üstüme taşmıştı gerçi haklıydı da ben olsam cıyaklaya cıyaklaya bağırır ortalığı birbirine katardım galiba. Gerçekten dediği gibi bencillik etmiştim o bu durumu birlikte atlatmaya çalışıyordu yanımda olmak istiyordu ben kaçıp gidiyordum.

VİSAL (Töre serisi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin