VİSAL (Töre serisi)

VİCDAN SIZISI

Selam, bölümün biraz uzun sürmesinin sebebi oldukça yoğun olmam. Şimdiden üzgünüm size güzel bir bölümle geldim umarım beğenirsiniz :)

Lütfen yorum yapmayı unutmayınız.

***

HAVİN (Bir gün önce)

Senin gözlerini görene dek kahverengi göz umurumda bile olmamıştı Mirto Zilan. Ben senin ilk gözlerine vurulmuştum daha ergen bir kız çocuğuyken annem hep geçici bir hevestir çocuksun sen deyip dururdu ama geçmemişti günler geçmişti aylar yıllar ama benim sana olan sevgim geçmemişti geçmeyecekti. Bir türlü içimdeki ateşe sahip çıkamıyordum o ateş beni de Mirtoyu da Elyafı da yakacaktı ama umurumda değildi onlar beni düşünmemişti.

Annem bana sağlam bir akıl vermişti bende ona ne yapacağımı söylemiştim bileklerimi kesecektim ama sadece göstermelik bir şey olacaktı o kadar. Deri üzerine ince bir kesik hepsi o kadar ilerisi yok derinliği yok zaten bu korku onlara oldukça uzun süre yeter herkes üzerimdeki hassaslığa göre davranır kimse de bana karşı çıkamaz. Vicdan azabı öyle ağır bir yüktür ki insana her bir şeyi yaptırır bende bunu kullanacaktım vicdan yükünü kullanacaktım madem bana aşık olamıyordu o halde vicdanı bana köle olurdu.

Önce Mirto ile konuşmam gerekliydi eğer onunla konuşmazsam hiçbir şey işe yaramazdı boş yere kendimi kestiğimle kalırdım önden yol yapmam gerekiyordu mutlaka. Telefonumla ona mesaj atmıştım acil bir şekilde görüşmek istediğimi her zaman ki cafeye gelmesini aksi taktirde ben şirkete geleceğimi söylemiştim oda ikiletmeden tamam demişti. Birazdan hazırlanıp çıkacaktım masum aldatılmış kız ayaklarını oynamam gerekiyordu yüzümü biraz soldurmaya ihtiyacım vardı bunun içinde biraz fondoten kullanmıştım. Beyaz kazak ve gri ekose çizgili etek giymiştim boynumdan hiç çıkartmadığım kalpli açılabilir kolyeyi de taktığımda saçlarımı salık bıraktım.

Çantamı alıp odamdan çıktığımda aşağıya indim kimsenin beni bırakmasını istemiyordum kendim gideceğimi söyleyip arabanın anahtarlarını almıştım. Ali sağ olsun geçen yaz ehliyet almama yardım etmişti. Arabayı çalıştırdığımda konaktan çıktım ve bizim arada bir görüştüğümüz gözden uzak olan o cafeye sürdüm genelde uzak olduğu için bizi tanıyan pek kişi orada dolanmazdı o yüzden gizli biriyle görüşeceksem hep orayı seçerdim bana güvenli gelirdi. Cafeye geldiğimde arabayı park edip inmiştim hışımla cafeden içeriye girdiğimde duvar tarafındaki masada oturan Mirtonun yanına ilerledim ve sandalyeyi çekip karşısına oturdum. Arabada gelirken biraz olsun ağlamaya çalışmıştım o yüzden gözlerim kızarıktı bana şaşkınca baktığında kaşları çatılmıştı.

"Ne oldu neden gözlerin kızarık ağladın mı?"dediğinde dudaklarımı ısırdım ve sinirle karışık sesimle konuşmaya başladım.

"Senin yüzünden! Sana ne kadar aşık olduğumu biliyordun buna rağmen kardeşime aşık olduğunu öğrendim Elyaf da Avzem de inkar etmedi bide benimle konuşmaya çalıştılar. Tabi beni salak yerine koyan kardeşim ve sen gururumu o kadar incittiniz ki anlatamam. Kardeşimle hep konuşurduk bana ballandıra ballandıra anlattığı aşığım dediği adam meğer benim yıllardır sevdiğim adammış ne hoş sende bana acımışsın tabi bana acıdığın için kardeşime yanaşamıyormuşsun. Buraya merak etme demeye geldim Mirto ağa aranızdan çekiliyorum sonsuza dek!"elimi sertçe masaya vurduğumda kalkıp uzaklaşmaya başlamıştım gözlerimden birkaç damla yaş akarken Mirto beklediğim tepkiyi vermişti bile.

"Havin saçmalama da gel şuraya doğru düzgün konuşalım!"arkamdan geldiğini hissediyordum ama durmadım en sonunda kolumdan tutup durdurmuştu. "Ne demek aramızdan çekiliyorum? Bu kadar mı? Gerçekten bunu yapacak mısın?"dediğinde usulca kafamı sallayıp burukça kafamı salladım.