A Gangster's Lover Series Book 2: Justine Skyler (Completed)

CHAPTER 37

Chapter 37

        NAKATANAW si Xiann sa bintana ng eroplanong sinasakyan niya. Tinatanaw niya ang alapaap at habang nasa isip niya si Justine.

"Goodbye philippines. Goodbye Justine." Bulong niya sa kaniyang sarili bago niya ipinikit ang kaniyang mga mata at nahimbing sa pagtulog.

       Narito si Justine sa bar ng kaniyang ng kaibigan niyang si Quill. Kausap niya at kainuman niya ito ngayon simula ng malaman niyang walang relasyon ang nobyo niya at ang kaibigan.

"He already left." He said with teary eye on his eyes.

"Hindi mo na siya naabutan?" Tanong ni Quill matapos lunukin ang alak. "What are you going to do now?"

"I don't know. I don't know what i'm going to do." Naiiling-iling niyang sabi.

"You know what? When i was with Xiann. He always cried and cried everytime we meet and that's because of you. You always make him cry and you always do."

"But he did not told me about it. He never mention me about his feelings. He always smile whenever i see him, hindi ko alam na nasasaktan na pala siya."

"That's how Xiann's personality. He never showed up, hindi niya ipanapakita sa'yo at sinasabi sa'yo yung nararamdaman niya. Siguro kahit sobrang bigat ng nararamdaman niya hindi niya iyon pinahalata sa'yo. Nasasaktan siya sa tuwing malamig ang pakikitungo mo sa kaniya, pero pinilit parin niyang intindihin ka kahit nasasaktan na siya. He forced himself to smile infront of you just to say he's okay but hell no he's not! Hindi ka niya nilayuan kahit ramdam niya ang malamig mong pakikitungo dahil sabi niya may pangako siya sa'yo. At yun ay ang manatili sa tabi mo liban na lang kung ikaw na ang magtulak sa kaniya palayo."

"Why did you know everything about that?" He asked.

"He told me everything Justine, everything."

Nagseselos siya kay Quill at nagagalit siya sa kaniyang sarili. Ni hindi man lang niya nakitang nasasaktan na pala niya ang binata. Ni hindi niya narinig na umiiyak na ito. He is the one to blame, siya ang may kasalanan ng lahat.

"Fuck. Fuck. Fuck Quill. I should be the one to know everything. I should be the one to know his pain and i should be the one to understand him, pero anong ginawa ko? I never-ever understand him, i never-ever felt the pain he was suffering. It's all my fault." Galit niyang sabi sa kaniyang sarili at malakas niyang sinuntok ang kaniyang dibdib.

"Stop hurting yourself Justine. It's not your fault it just you don't talk to him. Nawalan kayo ng komunikasyon sa inyong relasyon. Justine communication is the key to have a success relationship. Edi sana walang misunderstanding nanamamagitan sa inyong dalawa." Hindi na sinabi  ni Quill ang tungkol sa nangyare kay Xiann nung mga araw na napag-tripan ito ng grupo ng kalalakihan. Alam niyang magwawala ito sa galit kaya isinantabi na lang niya ang lahat ng iyon.

"Fuck myself bud. I fuck myself." Isang butil ng luha ang pumatak sa kaniyang mga mata. Agad niya itong pinunasan. Fuck! Hindi dapat siya umiiyak pero pagdating sa mga nalaman niya hindi niya maiwasang mapaiyak. Hindi niya maiwasang maging emosyonal.

Nilagok niya ang alak at gumihit ang pait nito sa kaniyang lalamunan. Nakakaramdam na rin siya ng sobrang kalasingan pero wala siyang pakialam. He needed to get wasted. He needed to forget every pain consuming all over his body just for a night. Kahit ngayong gabi lang makalimutan na niya ang lahat-lahat.

Masakit ang ulo ni Justine ng siya'y magising. Ilang araw na rin siyang uminom ng uminom sa kaniyang condo at hindi na rin siya lumabas. Hindi na rin siya naligo at tinatamad siyang magbihis o magpalit man lang.