A Gangster's Lover Series Book 2: Justine Skyler (Completed)

CHAPTER 16

Chapter 16

         NAKALIMUTAN na niya ang sugat ni Justine, kaya ng maalala niya iyon ay awtomatiko siyang napatayk at hinanap ng kaniyang mga mata ang binata. Nakita niya iyon sa kusina na may kung anong ginagawa.

Bumangon siya at lumakad patungo sa binata. "Anong ginagawa mo?" Tanong niya.

Napatingin sa kaniya si Justine. "Making some food." Sabi nito at inilahad sa kaniya ang sandwich na nakalagay sa platito.

"You know how to make sandwhich?" He asked.

"Yes and i'll assure you this is tasty, masarap na mapapaungol ka sa pangalan ko." Pabiro nitong sabi.

He laugh sarcastically. "Ewan ko sa'yo." Sabi niya at agad tinanggap ang sandwich na alok nito. Medyo nagugutom na rin kasi siya dahil sa paglilinis sa bahay nito na hindi man lang siya nagawang tulungan kundi ang tingnan lang siya habang naglilinis.

Mabilis niyang naubos ang sandwich na gawa niti at talagang tama nga ang sinabi nito na mapapa-ungo— na masasarapan siya sa sandwich na gawa nito.

Nakalimutan na niya kung bakit nga siya narito sa bahay ng binata. Naalala niya na narito siya upang linisin ang sugat nito sa braso hindi ang makikain dito.

Agad niyang kinuha ang first aid kit ni Justine, alam na niya kung saan iyon nakalagay dahil nanggaling na rin naman siya dito sa bahay nito at nagamit na rin niya ang first aid kit nito.

"Anong gagawin mo diyan?" Tanong ni Justine na parang walang alam.

"Ano bang ginagawa dito?" Pilosopong balik tanong niya. "Lumapit ka na dito at lilinisin ko yang konting SUGAT sa braso mo." Talagang madiin pa ang pagkakasabi niya sa salitang sugat. Puno iyon ng sarkasmo.

Mahinang napahalakhak na lang ang binata sa sinabi niya at pinuntahan siya nito at umupo sa tabi niya. "Go on, clean my wounds." Inilahad pa nito malapit sa mukha niya ang braso nito.

Napairap na lang siya sa hangin at sinimulang lagyan ng ointment ang bulak at maingat niyang dinampian ang braso ni Justine kung saan naroon ang gasgas nito.

Maingat at dahan-dahan ang kaniyang pagdampi dito pero naririnig parin niya ang mahihinang dampi ni Justine na halatang hindi nito pinahahalata sa kaniya.

"Masakit ba?" Seryosong tanong niya.

"Of course not para diyan lang masasaktan ako?" May halong pagyayabang pa ang boses nito.

Hindi raw masakit pero dahan-dahan na nga lang niyang dinadampi sa sugat nito ang bulak na ririnig na niya ang mga mahihinang daing nito.

"Hindi pala masakit huh?" Dinig'inan niya ang bulak sa sugat nito dahilan para mapasigaw ito sa sakit.

"Stop, stop it. It hurts, stop it baby." Panay ang daing ni Justine.

Tinigil na niya ang pag-dig'in ng bulak sa sugat nito. "Sabi mo hindi masakit?" Sarkastikong sabi niya.

Bigla-bigla na lang siyang dinag'anan ni Justine dahil para mapakubabaw ito sa kaniya. Nalaman na lang niya na napatitig na siya sa mga mata ng binata. Wala silang ibang ginawa kundi ang titigan lang ang mga mata nito. Tila nagbabasahan sila ng mga emosyonna namumutawi sa kaniyang mga mata.

Panay ang paglunok niya, kahit gusto man niyang iiwas ang kaniyang mga mata ngunit hindi niya magawa. Patuloy lang siya sa pagtitig sa mga mata nito.