It always be a secret...

Hoofdstuk 1

Angie POV

"Ik moet jullie iets vertellen" Herman wrijft zijn handen over elkaar en gaat dan aan de ontbijttafel zitten. Violetta trekt haar wenkbrauwen op en Olga en Roberto komen er ook bij staan. "Waar is Jade?" Violetta kijkt haar vader vragend aan en hij zucht "daar wilde ik het dus over hebben..." Herman kijkt ons allemaal een voor een diep in de ogen aan. En als hij mij aankijkt voel ik het warm worden van binnen en moet blozen...

"Ik en Jade zijn uit elkaar"

Er valt een stilte en dan opeens begint Violetta vreselijk hard te lachen. Ik kijk werd verbaasd en de rest ook maar al gauw lacht iedereen.

Na een poos stoppen we "wat vreselijk voor je Herman" zeg ik maar iedereen kijkt me direct raar aan. Ik bijt op mijn lip en dan staat Herman op en loopt weg. "Serieus!?" Violetta kijkt me aan en proest het uit. "Het is toch niet fijn voor hem?" Vraag ik... Ze schud langzaam nee. "Maar oke... Het was jade..." Zegt ze terwijl ze een raar gezicht trekt bij het uitspreken van de naam. Ik begin te lachen en daarna loopt Violetta maar Boven om haar tas te pakken.

Als ze naar beneden loop komt Herman zijn kantoor uit "Angie kan ik jou even spreken in mijn kantoor?" Het zweet breekt me uit...

NEEEEEEEEE

daar had ik dus totaal geen zin in... 😒

"Ik moet Violetta weg brengen" Herman zucht en rolt zijn ogen "dan doet Roberto dat wel even" Roberto loopt richting de deur en doet hem open voor Violetta "m maar..." Ik kan mijn zin niet afmaken want Violetta praat er door geen "geen smoesjes meer!" Lacht ze.

Ik rol mijn ogen en dan doen ze de deur achter zich dicht. Herman legt zijn armen over elkaar en doet zij. Kantoor open. Ik twijfel maar loop dan toch zijn kantoor in. Ik ga voor zijn bureau staan en hij gaat zitten "waarom ga je niet zitten?" Ik haal mijn schouders op. Herman glimlacht en komt voor me staan "Angie... Nu Jade weg is..." Hij streelt met zijn hand over mijn wangen ik voel het warm worden van binnen. Tintelingen lopen over mijn lijf bij zijn aanraking...

"Ik kan mij gevoelens niet meer verbergen... En jij ook niet" ik zucht en probeer zijn blik te ontwijken maar hij vangt mijn ogen op en kijkt me doordringend aan. Dan komt zijn gezicht steeds dichter bij de mijne...

Eerst hoofdstukje! Hoop dat jullie het leuk vonden! Reageer pleas! xxx