Hoofdstuk 13

266 16 5
                                    

Angie POV

Ze stopt met spelen en glimlacht als een gek naar me. "Dat was prachtig..." Zeg ik en ze glimlacht weer. "Eten!" Roept Olga. Violetta loopt maar de tafel... Ze heeft haar vader nog steeds niet gezien... Ik sta op en loop in de richting van Herman... "Zag je het niet? Ze genoot... Ze deed wat ze het liefste doet..." Hij begint langzaam te glimlachen "en ze is er nog goed in ook.... Ik heb geen idee of je boos op me bent of iets anders.... Maar..." Hij onderbreekt me. "Ja... Kom na het eten naar mijn kantoor" zegt hij met een zucht... Ik loop langzaam dichter bij... "Maar.... Ik zal altijd van je blijven houden..." Fluister ik langzaam ik zijn oor....

~later~

Tijdens het eten was het vreselijk stil. Niemand zei iets en Olga en Roberto snapte er niets van...

"Angie kom je even naar mijn kantoor?" Ik voel me zenuwachtig worden en loop hem achterna zijn kantoor in. Er gaat van alles door me heen terwijl ik de deur achter me sluit. Ik draai me langzaam om en kijk recht in het gezicht van Herman.

"Waarom loog je?"

Dat is het eerste wat hij vraagt. En dat snap ik ook wel... Ik bijt op mijn lip. Het is alsof de wereld in eens stopt en al mijn problemen in eens allemaal bij elkaar komen. Al die pijn en onzekerheid komt steeds meer naar boven. En dan op eens....

Barst ik in huilen uit. Ik zak in op de grond en leun tegen de deur aan. Herman kijkt bezorgd en komt naast me zitten. Hij legt mijn hoofd tegen zijn schouder aan. Het voelt verschrikkelijk vertrouwt. "H het spijt me z zo Herman... I ik wilde bij haar z zijn..." Snik ik. Hij zucht. "Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik moet vinden... Ik heb haar bij je weg gehaald... Ik heb ook gelogen..."

Ik knik langzaam en draai mijn hoofd dan naar Herman... "Maar dat andere... Ik weet niet of ik je dat kan vergeven... Hoe heb je het toe kunnen laten? Onze gevoelens?" Ik zucht en laat weer een paar tranen rollen. "Ik heb je zo vaak gestopt en tegen gehouden, gezegd dat ik het niet wilde... Ik wist donders goed dat er niks kan zijn tussen ons maar... Herman... Ik hou van je..."

It always be a secret...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu