It always be a secret...

Hoofdstuk 16

Angie POV

Ik adem diep in als ik jet vliegtuig uitstap. De wind gaat door mijn haren en dan loop ik het vliegtuig uit. Ik haal mijn bagage op en ga dan naar een hotel. Als ik daar ben pak ik mijn spullen uit en start mijn laptop op. Ik ga op zoek naar een appartement. Ik wil niet al die tijd in een hotel wonen.

Maar... Misschien moet ik eerst opzoek gaan naar een baan... Argh! Ik heb hier helemaal niet goed over na gedacht!

Ik klap mijn laptop dicht en ga naar buiten. Hoe kwam ik aan een baan!?

Ik loop door de straten van Parijs en bekijk de winkels. Dan zie ik een muziekwinkel. Ik loop er heen en tot mijn verbazing staat er Eem bordje dat ze werknemers zoeken! Ik loop naar binnen en kijk rond. Ik had nu zoveel zin om te spelen.

Dan komt er een oud mannetje met grijze haren en een bril op me af lopen. "Kan ik u ergens mee helpen?" Vraagt hij vriendelijk. "Ik... Ik kom voor de baan." Hij zet zijn brilletje af en bekijkt me. "Hmmmm.... Kom maar met me mee." Ik vol hem naar een soort van kamertje en ga zitten. "Hoeve weet je van instrumenten en van muziek?" Hij vraagt allemaal dingen, het lijkt wel een overhoring!
Uiteindelijk vind hij het goed en mag ik komen werken!

~later~

Ik loop naar buiten met een lach op mijn gezicht. I verdiende misschien niet heel veel... Maar het was wat. En het hotel is niet duur. Misschien moet ik daar maar blijven of.... "Auw!"

Een man botst tegen me aan waardoor ik op de grond val. "Gaat het? Het spijt me verschrikkelijk! Ik was heel diep in gedachte en lette niet op..."

Hij steekt zijn hand uit en die pak ik. Hij trekt me omhoog en bekijkt me. "Je komt niet van hier he?" Ik schud nee en begin te lachen. "Ik zie het AN je kledingstyle" ik word rood en moet lachen. "Waar kom je vandaan?" Vraag hij. "Ik kom uit Argentinië" zeg ik langzaam. Hij knikt "zullen we iets gaan drinken?" Ik knik weer en dan lopen we naar een café. Misschien kon dit toch nog wel leuk worden...