Hoofdstuk 15

260 15 5
                                    

Violetta POV

Ik zie haar langzaam weg rijden en de moed zakt me in de schoenen. Ii loop naar binnen en papa sluit de deur. "Laat je haar zomaar gaan?" Vraag ik. Hij zucht "Violetta.... Het ligt ingewikkeld... Daar ven je te jong voor" ik begin boos te worden "ik!? Jong!? Kijk is naar jezelf je bent super kinderachtig!? Wie laat de liefde van zijn leven nou zo weg gaan!?" Ik zucht en ga op de bank zitten. "Je weet toch wel waar ze heen gaat he?" Vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. "Z ze gaat naar haar o oude appartement" zeg Mijn vader twijfelachtig. "Nee papa.... Ze gaat naar Parijs...."

Angie POV

Ik breng mijn koffers weg en loop verder over hef vliegveld... Het is maar beter dat ik weg ga. Ik heb de mensen hier alleen maar pijn gedaan. Daar kan ik tenminste een nieuwe start maken...

"ANGIE!"

Ik schrik me rot als ik mijn naam hoor. Ik draai me om en zie Herman naar me toe rennen. Als hij bij me is staat hij stil en hapt naar adem. "Gaat het wel?" Vraag ik voorzichtig. "Ik b ben komen rennen. Ik heb even lucht nodig" hijgt hij. Ik knik en lach "waarom ben je dan zo ver ko..." Dan pas realiseer ik het me "Herman ga weg!" Ik draai me om en ren weg... Ik ren richting de douane en stop als ik ee ven. Maar als ik stil sta voel ik twee handen op mijn schouders. Ik draai me om en kijk in het gezicht van Herman.

"Laat me met rust!"

Schreeuw ik tegen hem.

"Ik zal je nooit met rust laten" de woorden komen magisch mijn oren in... Het klinkt zo romantisch! Ik kan wel een vreugde sprongetje doen of....

"Herman ik ga weg... Het is veter... Ik heb iedereen hier alleen maar pijn gedaan... Ik heb een nieuwe start nodig... Niet hier" hij zucht en komt dan dichter bij me staan zodat ik zijn adem op mijn gezicht kan voelen. Dan kist hij me zacht op mijn lippen. Ik sluit mijn ogen en kus hem terug. Dan laat ik hem los "ik zal ook altijd van jou blijven houden" zegt hij dan...

Dan word mijn vliegtuig omgeroepen en draai ik me om. Ik loop langzaam weg en hou de hand van Herman vast tot dat het niet meer kan. En laat hem da langzaam los...

It always be a secret...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu