Angie POV
Ik had het allemaal niet moeten doen... Ik wil niet zo iemand zijn die andere pijn doet en nou heb ik het gedaan...!bij m'n beste vriend nog wel!
Tranen stromen over mijn wangen en dan omhelst Olga me. "Het komt wel goed Angie van me... Vertel me dan gewoon wat er allemaal aan de hand is..." Ii zucht en begin dan heg verhaal te vertellen "en ik weet zeker dat als hij mijn geheims weet ik weg moet... En jullie nooit meer zal zien of..."
Dan in eens komt Roberto binnen die Herman met zich meetrekt.
Ik draai me om en veeg snel mijn tranen weg...
Misschien moest ik het maar gewoon vertellen... De laatste tijd heb ik alleen maar mensen pijn gedaan. Wat maakt het nog uit? "Angie heb je gehuild?" Herman kijkt me bezorgd aan en ik schud nee. Roberto en Olga lopen de keuken uit en Herman en ik blijven achter. "Angie ik ken je goed genoeg... Ik weet dat er iets is... " ik begin te lachen "Herman je kent me helemaal niet..."
Nu begint hij te lachen "nou ik weet heel wel over je Angie en..." Ik onderbreek hem "wat is mijn naam?" Hij trekt zijn wenkbrauwen verbaasd op. "Angie dat weet ik toch?" Ik schud nee. "Dat is niet mijn echte naam. Het is niet de naam de mijn moeder mij gaf... Het is gewoon een bijnaam..." Zijn ogen worden groot. "Wat!?" Ik begin te lachen. "Volgens mij ken je me niet zo goed als je denkt..."
Sorry voor dit korte hoofdstukje!
JE LEEST
It always be a secret...
Romance(Violetta/germangie fanfiction!) Wat als jade nooit achter het geheim van Angie is gekomen en niemand het weer? Hoe zal ze het vertellen? Of verteld iemand anders het? Hoe zouden ze reageren!? En wat als Herman het uitmaakt met Jade? Zal de liefde...
