After Being Turned Into a Dog [Translation - U+Z]

44. Birthday Wishes From Mother

‌၄၄. မားဆီမှ မွေးနေ့ဆုတောင်း။

ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေတွေဟာ ရေပန်းခေါင်းကနေ ကြမ်းပြင်‌ပေါ် အဆက်မပြတ် စီးတယ်။ ရေခိုးငွေ့ရိုက်တဲ့အထိ ဖွဲဖွဲကျတယ်။

လူနှစ်ယောက်ကတော့ အံ့ဩထိတ်လန့်နေကြလေရဲ့။

နင်ယန်က ပုဇွန်ကွေး, မကွေးရုံတမယ် ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေခွေကလေးနေတယ်။

မျက်လုံးအပြူးသား၊ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ရေစက်ရေပေါက်တွေ သူ့အသားအရည်ကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ပက်စင်လို့ တစ်ကိုယ်လုံးနီတွတ်သည့်တိုင် လင်းရုန်ကို မျက်တောင်မခတ်ဘဲ ကြည့်တယ်။

လင်းရုန်က အရင် တုံ့ပြန်တယ်။

သူ့ကိုယ်ကိုတောင့်ပြီး အမြန် အကြည့်လွဲလိုက်တယ်။ ရေပန်းခေါင်းကို ဘေးရွှေ့လို့ ခပ်ရှရှလေသံနဲ့ :

" ယန်ယန်...."

နင်ယန်လည်း သတိပြန်၀င်လာတယ်။ အထိတ်ထိတ် အလန့်လန့်နဲ့ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ ပြောတယ်။

" ငါ ငါ ငါ ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး ပြန်ပြောင်းသွားလဲ မသိ။ အသွင်ပြောင်းတာကို မထိန်းချုပ်နိုင်သေးတော့လေ ! "

သူ ရှက်လို့သေတော့မယ် !

ဘာလို့ ဒီလောက်မြန်မြန် ပြောင်းတာလဲ? တစ်နာရီပဲ ရှိသေးတာကို !

ပြီး...ပြီးတော့.... ဒီတစ်ခေါက်က လင်းရုန် အရက်မူးတုန်းကလိုမျိုး အသွင်ပြောင်းတာကို တစ်‌ခါလေး စဉ်းစားလိုက်တာနဲ့ တန်းပြောင်းသွားတာမလား ?

ဒါ... ဒါဆို သူ ဖြေးဖြေးချင်း ထိန်းချုပ်လာနိုင်တဲ့ သဘောပေါ့ ?

နင်ယန် ရှက်လွန်းလို့ လင်းရုန်ကို မကြည့်ရဲတော့ဘူး။ ထောင့်နားမှာပဲ သနားစရာကောင်းအောင် ခွေကပ်လိုက်တယ်။ လင်းရုန်က မျက်နှာရဲတက်နေရင်းမှ သူ့နှုတ်ခမ်းကို လက်နဲ့ကာတယ်။ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ရေပန်းကိုပိတ်တယ်။ လည်ချောင်းရှင်းပြီး ကွဲအက်အက် ဆိုတယ်။

" ကိုယ် အပြင်ထွက်တော့မယ်နော်။ ယန်ယန် ကိုယ့်ဘာသာ ဆက်ချိုးတတ်တယ်မလား ? "

" ဒါပေါ့ ချိုးတတ်တယ် ! "

နင်ယန် သူ့မျက်နှာကိုပါ အုပ်ထားလိုက်တော့တယ်။