Το Μυστικο

Λονδίνο

Το αεροπλάνο ξεκινάει να απογειώνεται και μόλις σταθεροποιηθεί στον αέρα η Έλλη αφήνει μια βαθιά ανάσα να φύγει από τα χείλη της. Παρόλο που αγαπούσε τα ταξίδια και ειδικά όσα απαιτούσαν αεροπλάνο, τόσο η απογείωση όσο και η προσγείωση ήταν κάτι που την τρόμαζε. Είχε διαβάσει κάπου ότι τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν είτε κατά τη διάρκεια της απογείωσης είτε κατά τη διάρκεια της προσγείωσης και από τότε δεν ξεπέρασε ποτέ αυτό τον φόβο. Περίπου μια ώρα μέσα στο αεροπλάνο η Έλλη ακούει μουσική με τα ακουστικά της και κάποια στιγμή νιώθει ένα σκούντημα στον ώμο. Βγάζει το ένα ακουστικό γυρνάει προς τη Λίλα

"Σε μια ώρα θα είμαστε Λονδίνο ... το πιστεύεις?!" της λέει εκείνη ενθουσιασμένη και η Έλλη χαμογελά

"Δεν το έχω πιστέψει ακόμα η αλήθεια είναι...αλλά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που έρχεσαι μαζί μου . Νομίζω θα ήμουν πολύ πιο αγχωμένη χωρίς εσένα" απαντά η Έλλη και της χαμογελά

"Καλά εντάξει χωρίς εμένα δεν αντέχεις το ξέρω" λέει αστειευόμενη η Λίλα και η Ελλη γελάει λίγο

"Να σου πω ρε ψώνιο, τη διευθυνση του Χαζ την έχεις μαζί σου ή θα ψαχνόμαστε στο Λονδίνο?" την ρωτάει

"Την έχω μωρε κι εσυ..αμαν με το άγχος σου" της απαντάει η Λίλα και η της απαντά με μια γκριμάτσα. Περνάει λίγη ώρα ακόμα μέχρι που η Λίλα ξανά σκουντάει την Έλλη

"Τι πάλι?" της λέει αγανακτισμένη η Έλλη που θέλει να ακούσει μουσική

"Κοίτα" της απαντάει ήρεμα η Λίλα και της δείχνει με το κεφάλι της προς το παράθυρο. Εκείνη πλησιάζει προς την Λίλα και κοιτάει έξω απο το παράθυρο. Το βλέμμα της μαλακώνει μόλις βλέπει απο ψηλά το Λονδίνο να απλώνεται απο κάτω της.

"Ουάου" λέει με δέος "δεν το πιστεύω οτι φτάσαμε" προσθέτει.

Μισή ώρα αργότερα τα κορίτσια έχουν βγει από το αεροπλάνο και περιμένουν τις βαλίτσες τους στον χώρο αποσκευών.

"Να τες έρχονται" λέει η Λίλα και δείχνει τις βαλίτσες του που ξεπροβάλουν η μία πίσω απο την άλλη στο κυλιόμενο διάδρομο. Πιάνουν τις βαλίτσες τους και τις τοποθετούν πάνω στο καρότσι.

"Αυτό που έχεις έρθει για λίγες μέρες και έχεις πάρει σχεδόν όσα έχω πάρει εγώ για δυο μήνες δεν το καταβαίνω" σχολιάζει η Έλλη καθώς σπρώχνει το καρότσι προς την πύλη εξόδου.

"Θα πάρουμε ταξί?" ρωτάει η Λίλα ενώ προχωρούν προς την έξοδο

"Οχι θα πάμε με τα πόδια" της απαντάει ειρωνικά η Έλλη ενώ η πύλη ανοίγει.