Το Μυστικο

Η Συνάντηση

Ο Τομ ξεροκαταπίνει ενώ γυρνάει αργά το κεφάλι του μέχρι που τα μάτια του συναντούν την Έλλη η οποία στέκεται όρθια στη άκρη του σαλονιού. 

"Έλλη?" σχεδόν ψιθυρίζει και γυρνάει ολόκληρος προς το μέρος της. Εκείνη όσο και αν προσπαθεί δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τη θέση της. Η καρδιά της χτυπάει πολύ δυνατά και νομίζει ότι μπορεί να την ακούσουν όλοι. Τα μάτια της είναι καρφωμένα πάνω του και ενώ θέλει να κοιτάξει αλλού δεν μπορεί. Είχε να τον δει σχεδόν έξι μήνες και τώρα ένιωθε σαν τη πρώτη φορά. 

"Έλλη γιατί βγήκες?" την ρωτάει ήρεμα ο Χαζ που ήταν ακόμη σοκαρισμένος απο την εμφάνισή της. Η ερώτησή του την έφερε πίσω στη πραγματικότητα και γυρνάει να τον κοιτάξει

" Έχει καταντήσει γελοίο όλο αυτό, δεν το καταλαβαίνετε? δεν υπήρχε περίπτωση να σε αφήσω να τσακωθείς με το φίλο σου για χάρη μου" απαντά η Έλλη στο Χαζ

"Μα Έλλη εσυ.." πάει να πει η Λίλα αλλά τη διακόπτει η Ελλη

"Ναι εγώ είπα ότι δεν θέλω να ξέρει ότι είμαι εδώ αλλά αυτό θα πήγαινε πολύ" απαντά η Έλλη και πάει και κάθετε στον καναπέ κοιτάζοντας χαμηλά

"Είπες ότι δεν ήθελες να με δεις?" ρωτάει τώρα ο Τομ που κάπως προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ. 

" Ναι δεν ήθελα" του απαντά αλλά δεν τον κοιτάζει

"Δεν καταλαβαίνω" λέει ο Τομ μπερδεμένος " τότε γιατί είσαι εδώ?" τη ρωτάει και μόνο τότε γυρνάει να τον κοιτάξει. Αφήνει ένα μικρό ειρωνικό γέλιο να φύγει από το στόμα της

"Νόμιζες οτι ήρθα για σένα? μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου τελικά" του απαντάει ειρωνικά η Έλλη

"Τότε γιατί ήρθες? και μη μου πεις για να δεις τον Χαζ γιατί δεν πρόκειται να σε πιστέψω" της απαντάει με τον ίδιο τόνο ο Τομ

"Οχι βέβαια, για δουλειά ήρθα" του απαντάει αυστηρά

"Τι?" ρωτάει ο Τομ

"Αλήθεια λέει" του απαντάει ο Χαζ ήρεμα. "Τομ έλα να κάτσουμε και θα στα εξηγήσουμε όλα" συμπληρώνει και του κάνει νόημα προς το σαλόνι και εκείνος αφού παίρνει μια βαθιά ανάσα υπακούει. Κάθονται και οι τέσσερις στους καναπέδες και ο Χαζ αρχίζει να του εξηγεί τα πράγματα από την αρχή μέχρι και σήμερα.

"...ε και μετά ήρθες εσυ" του λέει ολοκληρώνοντας ο Χαζ

"γι αυτό δηλαδή δεν θέλατε να μείνω" λέει ο Τομ