Το Μυστικο

Εκδρομή

Κανά δυο ώρες αργότερα έχουν αποφασίσει να βγουν έξω και να πάνε για πατινάζ, ιδέα της Λίλας που είχε δει μια πίστα τις προάλλες καθώς γύριζαν στο σπίτι. Φτάνοντας στη πίστα η Έλλη φαίνεται αγχωμένη καθώς φοράει τα παγοπέδιλα και ο Τομ την κοιτάζει περίεργος.

"Όλα καλά?" τη ρωτάει

"Ναι ναι μια χαρά" απαντά εκείνη δήθεν αδιάφορα. Ο Χαζ κρατώντας το χέρι της Λίλας σηκώνονται και μπαίνουν στο παγοδρόμιο ξεκινώντας να πατινάρουν. Ο Τομ σηκώνεται και εκείνος και προχωράει προς τη μικρή πορτίτσα που οδηγεί στη πίστα αλλά πριν μπει γυρίζει και κοιτάζει την Έλλη που κάθεται ακόμα στον πάγκο

"Έρχεσαι?" τη ρωτάει

"Ναι έρχομαι τώρα, πήγαινε και έρχομαι" του λέει και εκείνος χαμογελάει

"Φοβάσαι?" ρωτάει αυτή τη φορά

"Δεν φοβάμαι" του απαντάει όσο πιο πειστικά μπορεί "απλά δεν έχω ξανακάνει" παραδέχεται

"Και φοβάσαι" της λέει και εκείνη του ρίχνει ένα και καλά άγριο βλέμμα αλλά εκείνος γελάει "Έλα" της κάνει νόημα ενώ της δίνει το χέρι του. Εκείνη το πιάνει και σηκώνεται από τον πάγκο τελικά.

"Αν σπάσω κανα πόδι θα τη σκοτώσω τη Λίλα με τις ιδέες της" μουρμουρίζει η Έλλη

"Λοιπόν πρέπει να μπεις αποφασιστικά αλλιώς θα πέσεις" τη συμβουλέυει ο Τομ πριν μπουν στη πίστα "Μπες με τη μια και πιάσου με το ένα χέρι από την άκρη, θα πάμε σιγά σιγά μέχρι βρεις τα πατήματά σου οκ?" προσθέτει και εκείνη νεύει καταφατικά αλλά φοβισμένα. Ο Τομ μπαίνει πρώτος και δίνει ξανά το χέρι του στην Έλλη που τον ακολουθεί αμέσως μετά. Πιάνεται κατευθείαν από την άκρη και κοκαλώνει εκεί.

"Εγώ λέω να κάτσω εδώ" του λέει ενώ νιώθει τα πέδιλά της να γλιστράνε προσπαθώντας να κρατήσει ισορροπία.

"Έλα μπορείς" την παρακινεί "μικρά γλιστριματάκια για αρχή" ενώ της δείχνει πως και εκείνη κρατώντας το χέρι του προσπαθεί να τον ακολουθήσει. Γλιστράνε αργά πάνω στο πάγο αλλά εκείνη παραμένει τρομοκρατημένη

"Τομ θα πέσω, θα πέσω" του λέει ενώ προσπαθεί να παλαντζάρει και να κρατήσει ισσοροπία

"Δεν θα πέσεις, μπορείς συνέχισε τα πας μια χαρά" την διαβεβαιώνει. Κάνουν μερικούς κύκλους και εκείνη αρχίζει να χαλαρώνει "Ωραία θες να αφήσεις το χέρι τώρα?" τη ρωτάει ήρεμα και εκείνη αφήνει το χέρι του. "Όχι το δικό μου, το άλλο σου χέρι εννοούσα"  λέει και γελάει. Εκείνη ξαναπιάνει το χέρι του και αφήνει το χέρι με το οποίο στηρίζεται από το στύλο της πίστας.