MAFYA VE DELİ KIZ

Kaçırıldığım gün "

Merhaba ;

Iyi okumalar...❤

Uyandığımda hala hareket halindeki bir araçta olduğumuzu anlamam uzun sürmemişti.  Sessizlik o kadar hakimdi ki , sadece nefes alışveriş seslerimiz vardı. 
Gözlerimi başımın ağrısından dolayı tekrar kapatıp kendime gelmeyi ümit etmiştim.  Adamlardan birinin derin bir nefes alma sesi , ardından

-Kız hala uyanmadı öldü mü  lan acaba?

- Ne biliyim amınakoyim.

-Ned...

-Kesin sesinizi başım ağrıyor !

Sinirle soluyarak söylediği şey ikisinin de susmasına neden olmuştu.  Birkaç  dakika  sonra  yine biri

-Kız uyanmış.

-Kör değilim bende gördüm !

Oflayıp zar zor doğrulmuş,  başımın ağrısından dolayı ellerimi kaldırıp alnımın kenarlarına koymuş masaj yapmaya başlamıştım. 

-Nereye gidiyoruz?

Gözlerimi aralayıp oturan adamların yandan  simalarına dikkatle baktığımda birkaç dakika sonra bunların ormandaki adamlar olduğunu hatırlamıştım.  Içime korku hakim olurken , bunu bastırmaya çalışmış,sorumu yinelemiştim

-Nereye gidiyoruz?

Ikiside cevap verememiş  konuşmamışlardı. 

-Aloo, kime diyorum cevap versene .

Ikisiden de  yine bir  cevap  gelmeyince tekrar oflamış , başımı koltukta geriye atmıştım. 

Benim ne yapıp edip Onur abiye ulaşmam gerekiyordu  !

Aslında... neden ulaşmam  gerekiyordu ki ? Bana inanmamıştı değil mi ? Hem o deli insanların arasından ve ruh hastası doktoralardan da kurtulmuştum daha ne isteyeyim. En iyisi biraz bu adamları bıktırıp tekrar hastahaneye dönmekti.

Evet evet en iyisi buydu ! 

Araba bir bahçeden içeri girdiğinde,  oturduğum koltukta dikleşmiş , camdan bakmaya başlamıştım.  Bir sürü  siyah giyinimli adam olması beni şaşırtmamıştı ,çünkü belalı tipler olduklarını zaten ormanda da görmüştüm. 

Arabadan indiğimizde arabadan inen iki  adam  kollarıma girmek için hareketlenmişlerdi.  Kendimi geri çekip

-Sakın bana dokunayım demeyin ! Sakın !

Birbirlerine şaşkınca baktıklarında ellerimi üzerimdeki  hastahane önlüğünün ceplerine koymuş,  karşımdaki büyük eve doğru ilerlemeye başlamıştım. Çıplak ayaklarımla bu zor ve acı verici  olsa da aldırış etmiyordum. 

Kapının önüne geldiğimde iki adamın da arkamdan , durduklarını hissetmiştim.  Elimi cebimden  çıkarıp kapının  tokmağını kavramış , sertce birkaç kez  tıklamıştım .

-Hadi be içerde öldünüz mü ?

Arkama dönüp iki adama da baktığımda bana bakmaya devam ediyorlardı. 

-Bu devirde adam kaçırmak  da zor arkadaş . Şimdiden hastahanedeki delileri özledim ye...

Kendi kendime söylenirken kapının açılması ile sözümü yarıda kesip ,açan mini etekli hizmetli kadını umursamadan  içeriye adımlamıştım. 
Arkama dönüp