MAFYA VE DELİ KIZ

Karar "

Merhaba ;

Bu bölüm biraz kısa olabilir :q

Iyi okumalar..❤

----

Uyandığımda , etrafın tamamen olmasa da hâlâ  karanlık olduğunu görmüştüm.  Bakışlarım odada dolaştığında ise köşedeki koltukta uyuyan onu görünce adeta nefesimi tuttum. 

Uzerimdeki pikeyi yavaşça köşeye itip ayağa kalktığımda parmak uçlarımda yavaş yavaş yürüyerek ,kapıya ulaşacakken son anda aklıma gelen şey ile durup kendimi süzdüm.  Üzerimde  yalnızca kısa bir şort  ve sütyen  dışında hiçbir  şey yoktu . Oflamamak  için kendimle büyük bir savaş içine girerken adımlarımın yönü bu sefer giyinme odası olmuştu. 

Sonunda dolabının önünde durup  içinden rastgele  bulduğum,  tişört olduğunu düşündüğüm şeyi  geçirip, daha fazla vakit kaybetmeden  hızlı adımlarla giyinme odasının kapısının önüne gelip, geri kalan yolu parmak uçlarımla yürüyerek kapıya ulaştım ve sessizce odadan çıktım. 

Aşağıya inen merdivenlerin yanında durduğumda kendi kendime fısıltı ve keyif  ile

-Ahh kızım ahh yine sahalardayız ha ?

Sessiz adımlarımı hızlandırıp ön kapıdan çıkamayacağımı bildiğim için köşedeki ayakkabılardan birini göremeden elime alıp,  hızla  mutfak olduğunu bildiğim yere geçtim. Büyük cam kapıyı sürükleyip,  çıktığımda  esen rüzgar saçlarımı geriye savurmuş ,  adeta yalayıp geçmişti. 

Üzgünüm Can abi ama bundan sonrasını tek yürüsen daha iyi.

Evin bahçe duvarlarına kadar parmak uçlarımda yürümeye başladığımda bir yandan yakalanmamanın verdiği heyecan,  bir yandan da nereye gideceğimi  bilmememin verdiği düşünceli haller aklımı kurcalıyordu.  Eminim sabah evde olmadığımı  fark ettiklerinde Pars sinirden deliye dönerken,   Gülten teyze, Salih amca ve  Can abi fazlası ile   ise üzüleceklerdi. Bu durum ise en çok Tolga itinin hoşuna gidecek  gibi görünüyor.  Her ne kadar onların yanında bir süre vakit geçirmiş olsam da beni sevmediği açıkça belliydi ve o bunu gizlemekten çekinmiyordu.  En azından ortalıklarda kimse yokken .

Bahçenin taşlı  duvarına kolayca  tırmanıp öbür tarafa geçtiğimde yüzümde büyük bir gülümseme yer almıştı.  Bu yaşıma kadar çok gizli gizli kaçtığım için bu duvar benim için bir engel bile değildi ki zaten .

Ellerim altımdaki şortun cebinde evden rahat ve hızlı sayılacak  adımlar ile uzaklaşmaya başladığımda kendi kendime şarkı mırıldanıyordum. Iyice uzaklaştığımda kısık sesimle

-Ohh bee ne o birilerinin sözünün altında kalır gibi davranma,   karşıdakinin sözünü dinleme  rolleri . Hiç bana göre  değil !

Bir yandan yürümeye devam edip diğer yandan üzerimi süzdüğümde o karanlıkta elime rastgele aldığım tişörtü şimdi inceleme fırsatı bulabilmiştim.  Beyaz kalçamın biraz  altında biten bir tişörttü.  Bunun büyüklüğünden kimin olduğunu anlamam zor olmuyordu.  Zaten o odanın onun olduğunu da Gülten teyze söylemişti. 

---
Hava neredeyse aydınlanmış,  güneş yavaş yavaş doğuyordu.  Yürümekten  fazlası ile sıkılıp yorulmaya başladığımda bir yandan da acıkıp susadığımı  iliklerime  kadar hissediyordum.  Bunun en iyi yanı ise  bir yola çıkmış olmamdı.  En azından orman gibi salakça bir yere düşmemiştim.