Başlayan kriz"

4.2K 202 51
                                    

Iyi okumalar ❤

****

Elimde tuttuğum kadehin içindeki sıvıyı sallandırıyor,  kısmış  olduğum gözlerimle inceliyordum.  Oturduğum yerden başımı arkaya atıp sıkıntıyla derin bir nefes alıp verdim ve kadehi dudaklarıma götürdüm.

Gece yarısı olmasına rağmen Pars evde yoktu,  dahası nereye gittiğini bile söylemeden gizli gizli çıkıp gitmişti.  Kadehteki son yudumu da içip,  kadehi yan tarafıma bırakıp ellerimi dizlerim üzerine yavaş bir şekilde vurup ayağa kalktım ve mutfağa ilerlemeye başladım. 

Bana erken uyumamı söyleyip, kısa bir süre sonra uyuduğumu düşünüp  saat 12 , 12 buçuk gibi sessizce çıkıp gitmişti.

 Şimdi ise saat 2 buçuk!

Bu kalbimin kırılmasına neden olurken bunu neden yaptığını düşünüyor,  kalbimi arka plana büyük bir ustalıkla  atmayı başarıyordum.

' Kalbine yer yok Arya . Aklımızla hareket etmek zorundayız kızım.  '

İç sesimi onaylayan mırıltılar çıkarıp, kısık sesimle

-Nereye gitti bu , o zaman ?

'Bilemiyorum. Sürekli  olumsuz düşünüyorsun diyorsun ama bunun çok da olumlu bi tarafı yok gibi be kızım'

Derin bir nefes alıp,  buruk bir tebessümle

-Sonra da neden güvenmiyorsun oluyor ?

Yaren denen o kızdan gelen mesajlar zaten aklımı fazlası ile kurcalarken  bu da ,  üstelik öğrendiğim günün gecesinde üzerine  eklenince sanırım ona karşı olan güvenim tamamen  buharlaşmıştı .

  Yeniden nasıl toparlayabilirim bu kadar kırılan  güvenimi  ?

Dolaptan kupa çıkarmak için parmak uçlarımda yükselince,  dış  kapının açılma sesini duymuş,  bunu umursamadan çıkardığım kupaya kaynamaya devam eden cezvedeki kahveyi doldurdum. 

-Arya ? Güzelim,  neden uyanıksın sen ?

Yüzümde yer  alan alaylı ifade ile vücudumu kapı tarafından gelen sese doğru dönmüş, onun koyu gözleri ile karşılaşmıştım. 

-Ooo bay kaçak  da teşrif etmişler. 

Alaya dediğim şey ile bana doğru bir iki adım yaklaşınca,  sorduğum  soruyla durmuştu. 

Oldukça  sıcak olan kahvemden küçük bir yudum alıp

-Neredeydin ?

Ciddi tavrım karşısında  ellerini saçlarına geçirip,  sıkıntılı sesiyle

-Küçük  bir işim çıktı, onu halle...

-Neredeydin Pars ?

-Işim vardı...

Bu  defa sözünü yarıda kesen şey kırılma sesiydi . Ikimizin de bakışları duvara firlattığım kahve bardağının parçalarına döndüğünde , donuk  bakışlarımı  kısa bir sürede yeniden ona dikmiştim.

-Sana  işin olup olmadığını sormadım !

Yükselen sesimin anında farkına varıp derin bir nefes alıp verdim ve ellerimi saçlarıma geçirerek sıkıntıyla

MAFYA VE DELİ KIZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin