MAFYA VE DELİ KIZ

Tanımaya başlıyorum"

Merhabaaaaaağğğğ

Nasılsınız? Oruçla aranız nası

Bu bölüm erken geldi bence sizce de öyle olmadı mı 🤔

Bakalım bu bölüm neler oldu ?

Neyse neyse tutmiyim sizi de yorumlarda buluşalım

Iyi okumalar hepimizee ❤🥴

------

Birkaç saat içinde sonunda hazırlanmam bitti ve yavaş yavaş aşağıya inmeye başladım . Hava kararmış bugün herzamankinin aksine gökyüzünde karanlıkta görünen beyaz bulutlar vardı. Ve Ay ı kapatmak için sanki hareketleniyor gibilerdi tıpkı.

Merdivenleri bitirip salona dönecekken mutfak kapısından çıkan onunla karşı karşıya geldik. Şaşkınca bir adım gerilediğimde bakışlarını üzerimde hissedebiliyor, neden baktığını anlamıyordum.

Hayır yani yanlışlık oldu. ' Kusura bakma ' de geç.

Salondan Cenk'in hâlâ bir aşçı olmadığı için söylenmeleri ,diğerlerinin bundan sıkılmışcasına yakınmaları aramızdaki sessizliği dolduran tek şey olabilirdi.

Daha fazla bu durumda kalmamak için, başımı salondan tarafa çevirip

-Kusura bakma. Her an Pars çıkabilir kuralını eş geçmişim de .

Bir şey demesini beklemeden salona doğru bir adım atacakken kolumdan tutulup ,beni mutfağa çekiştirip kapıyı arkamızdan kapatmıştı. Şuan sırtım duvara yaslandırılmış bir şekilde şaşkınca ona bakıyor , bunu neden yapma gereği duyduğunu anlamaya çalışıyordum.

Ellerini kirli sakallarına çıkarıp hafifçe kaşıdı ve gözlerini gözlerime dikti. Esir almak istercesine ...

- Sorun ne , Arya ? Neden benimle tartışmalara girmiyor, yüzüme bakmıyorsun ?

Öyle mi yapıyormuşum. Allah Allah . Hiç de farkında değilim oysa.

Çenemi dikleştirip, kendimden emin bir şekilde

- Öyle bir şey yaptığım yok . Kafanda kurmada benden daha iyisin sanki , ha ? Sana gitmen gereken adresi verebilirim istersen.

Sona doğru alayla söylediğim şey ile kaşları hafifçe çatılmıştı. Ve itiraf etmeliyim ki , bu görüntüsü ürkünçken bir kat daha da ürkütücü duruyor.

Bu cevabımın onu tatmin etmediğini anlayınca titrek bir nefes alıp verdim. Farkındaydım. Ama tartışmalara , herhangi bir diyaloğa giremeyecek kadar yorgun hissediyor, kimseyle konuşmakyı değil , kendimi sorgulamak istiyordum. Sadece , hepsi bu .

-Ben bu kadar gün sadece bunun için mi o siktiğimin kapısının önünde yatıp kalktım ?!

Bir kaşım havalanmış bakışlarımı yüzüne dikmiştim. Neden yatıp kalkmıştı? Hayır hayır, kapıda işi neydi?

-Sen ...

Gözlerimi kısıp ona küçük bir adım atıp devam ettim.

-Beni mi gözetliyordun ?

Bakışları gözlerimden bir an bile olsun ayrılmamış, hafifçe eğilip benimle aynı hizaya gelerek sadece başını aşağı yukarı sallamakla yetinmişti. Ahh, hadi ama ciddi olamaz, değil mi? Ciddiyse de bunu utanmadan söyleyebilecek kadar da olamaz herhalde ?