HAYALET AŞK

23. Soruların Cevabı

Derin eve nasıl geldiğinin hiç farkında değildi. Annesinin üzerinde güç kullandığı için kadıncağız hala uyuyordu. Yatağa uzandı. Bütün vücudu deli gibi titriyordu.

''Yeter artık baba.'' Dedi içinden. ''Lütfen artık gel. Dayanamıyorum. Gücüm kalmadı. Seni çağırmak istemedim ama artık yapamıyorum. İrem öldü, Sıla ölmek üzere, Duru aklını kaçırdı. Peki ya ben nasılım biliyor musun? Beni diri diri mezara gömdüler baba. Beni ölmeden cehenneme gönderdiler. Dayanamıyorum, dayanamıyorum.'' Babasına yalvararak uykuya daldı. Uykusunda bile ağlıyordu. Birden bir ses duydu. Efe'nin sesini.

''Kötü bir şey mi oldu küçük kız? Neden ağlıyorsun?'' Derin direnmeye çalıştı. Efe onu kendine çekiyordu. Uyanmak için elinden geleni yaptı ama olmadı. Efe rüyasını ele geçirdi. Kendini inşaat halindeki bir binada buldu.

''Hoş geldin.'' Dedi Efe. Derin ona cevap vermedi. ''Benimle konuşmuyor musun? Söylesene neden bu kadar üzgünsün?''

Artık dayanamayan Derin: ''Neden olduğunu bilmiyor musun?!'' Diye sordu kızgınlıkla.

''Nereden bilebilirim ki?''

''Bence çok iyi biliyorsun. Sen nasıl bu kadar kötü oldun Efe? Nasıl?'' Kendine engel olamayarak ağlamaya başladı. ''Ben seni sevmiştim.'' Diye bağırdı. ''Çok sevmiştim.''

Onun bu itirafı karşısında Efe'nin yüzünden şaşkın bir ifade geçti ama hemen kendini toparladı.

''Ben de seni seviyorum Derin.'' Dedi. Yalan söylüyordu. Derin yalan söylediğini adı gibi biliyordu. Söylediği sözlerin verdiği hisler gözlerine ulaşmıyordu. Efe bırak sevmeyi onu hatırlamıyordu bile.

''Sen sevmenin ne demek olduğunu bilmiyorsun.'' Dedi. ''Sen kötüsün, çok kötü. Böyle birine dönüşmek için ne yaşadın bilmiyorum ama sen zavallısın anladın mı? Zayıfsın.'' Derin konuştukça Efe'nin yüzünde oluşan sinirli ifade daha da artıyordu. ''Sen işin kolayına kaçanlardansın. Her ne yaşadıysan mücadele etmek yerine kötü olmayı seçmişsin. Ama kötü olmak güçlü olmak demek değildir. Güçlü olmak demek başına ne gelirse gelsin iyilikten vazgeçmemektir.''

''Yeter!'' Dedi Efe. ''Sen güçlü olmak hakkında ne bilirsin ki? Hayatında ne zorluk yaşadın? Anne babası tarafından el bebek gül bebek büyütülen çocuk bana şimdi güçlü olmaktan bahsediyor.''

''Ne zorluk yaşadım öyle mi?'' Derin ona inanamıyordu. ''Beni el bebek gül bebek büyüten o babamı kaybettim ben. Sen belki hatırlamıyorsun ama çok uzun bir süredir korkunç şeyler yaşıyorum. Bir arkadaşım öldü, diğeri ölmek üzere, başka biri aklını kaçırdı. Bu gün tacize uğradım ben. Az kalsın tecavüze de uğrayacaktım. Birçok insan benim son bir yılda yaşadığım acının yarısını bile yaşamıyor hayatında. Buna rağmen vazgeçmedim. Mücadele ettim. Ama sonunda kaybettim işte.'' Derin çaresizliğini anlatan bir şekilde ellerini açarak: ''Bitti.'' Dedi. ''Her şey bitti. Bana sürekli babamı çağırmamı söylediniz. Bu gün onu çağırdım ama gelmedi anladın mı? Gelmedi.''

Efe bunu beklemiyordu. Babası gelmemişti. ''Belki yeterince istekli çağırmadın.''

''İnan bana bundan daha istekli olamazdım. Bu gün yaşadığım olay son noktaydı. Bu kadarına dayanamam. Bu ölmekten bile kötü.'' Derin ona anlatmaya çalışıyordu. Babasını çağırmıştı işte ama o gelmemişti. Artık onu rahat bıraksalar olmaz mıydı?

''Belki de biraz daha ısrar etmeliyiz.'' Dedi Efe. ''Baban önünde sonunda gelecek Derin.''

''Ne yapmamı istiyorsun? Ne yapabilirim?''

''Sanırım yeterince acı çekmedin.'' Efe o kadar acımasızdı ki Derin onun daha önce tanıdığı Efe olduğuna inanamıyordu. ''Sana göstermem gereken bir şey var. Az önce aklını kaçıran bir arkadaşından bahsediyordun değil mi? Belki onu görmek istersin.'' Efe eliyle Derin'in arkasında bir noktayı gösterdi. Derin göreceklerinden korkarak arkasını döndü. Duru oradaydı. Elleri kolları bağlanmış, ağzı pis bir bezle kapanmıştı.