sharp theets [✓]

-10-

Sasuke

Düşen vücudu umursamadan doğruldum ve büyük bir zevkle dudaklarımı yaladım. Ağzımdan hafifçe sızan kanın bir damlası beyaz üstüme bulaşmıştı. Arkamı dönüp gitmeden önce derin bir nefes aldım.

Uzun süredir yapıyordum bunu ama nedense bu sefer canım yanıyordu. Fiziksel değildi bu acı, göğsüme oturmuş olan ağırlık gitmek bilmemişti en başından beri.

Dilimi azı dişlerime sürterek bardan ayrıldım. Yağan yağmur gittikçe hızını arttırırken gözümün önünden sırasıyla geçen görüntüler sinirimi gittikçe bozarken eve ilerledim.

Açtığım kapı ile eve adım atarken eksik olmayan bağırışmalar karşılamıştı yine beni. Büyük ihtimalle ya abim ile Shisui ya da Madara ile ikisinden biri. Koridordan geçerek salona vardığımda ortalıkta Madaradan başka kimse yoktu. Şaşırarak duyduğum 2. Kişinin telefonda konuştuğu kişi olduğunu düşünerek gözlerimi devirdim.

Naruto ve Obito ortalıkta yoktu. Gerilen vücudum ile oturduğum koltukta kafamı geriye yasladım.

Aniden gelen kapı açılma sesi ve hızlı nefes sesleriyle doğruldum. Karşımdaki manzaraya bakakalmıştım.

Birbirlerine gülerek gelen Obito ve Naruto aynı anda bana baktılar ve yüzlerindeki gülümseme düştü ardından beni hızlıca süzerek aynı anda gözlerini devirip birbirlerine bakıp yeniden gülümsediler. İkiside ıslaktı ve gözüme tek çarpan şey Narutonun sağ tarafındaki kırmızı küçük izdi.

Seslice yutkunarak gözlerimi kapattım. Kafamı önüme eğerek derin nefesler almaya başladım.

"Bu ne hal iblisler? Çabuk bana anlatın her şeyi."

"Amma sikiş meraklısısın sende, hem sanane?"

"Aa, iftira."

Narutonun gülme sesi artarken "Yere düştü, ama görmeliydin aşırı komikti."

Madara kahkaha atarken Obito tısladı "Göğsümde otururken öyle demiyordun ama bebeğim?"

Nefesimi tutarak dişlerimi dudağıma geçirdim. Suratımı kapatan saçlarım sayesinde ne ben onları görebiliyordum ne de onlar benim suratımı.

"Senin yüzünden, sen düşürdün beni aptal kan emici!"

Aptal kan emici...

"Sende düşmeseydin aptal bebek."

Madara gülerken son noktama gelmek üzereydim. "Aman, kan emici de neymiş? Biz soylu vampirleriz bir kere, nereden çıktı o şimdi?"

Hepsi gülerken Naruto hapşurmaya başladı. Kafamı kaldırdım ve onlara baktım. Burnunu çekerek ona baktı, ardından Obito onun bileğini tutarak koltuğun arkasına yürüdü.

"Neyse azgıncım, izninle biz yıkanmaya gidiyoruz yoksa bu arkamdaki bebek hasta olacak."

"Sen mi yıkayacaksın onu?"

"Eve-"

"Hayır tabii ne münasebet?"

Naruto 'kes şunu' der gibi gözlerini açıp kaşlarını hızla indirip kaldırırken benimle göz göze geldi. Anında kestiği göz temasımızla emimdim artık neler olduğundan.