Naruto
Ayın yüzüme vuran ışığı ile araladım gözlerimi, karşımda duran görkemli güzel aya baktım bir süre, ardından yavaşça doğrulacaktım ki kalkamadım. Bana sarılı olan kollara baktım bir süre, ardından yavaşça arkamı döndüm.
O değildi...
Birden dolan gözlerime ellerimi götürürken iyice ona dönmüştüm, hafifçe okşadığım gözlerimi açtım ve geri çekildim biraz. Benden ayrılan kollarından sonra başımı kaldırarak ona baktım, kırmızı saçları yüzüne ve yastığa dağılmış ve rahat nefes alabilmesi için ağzı aralanmıştı. Yapılı vücudu yan bir şekilde yatmış olduğu için daha da büyük duruyordu bana göre.
Yatakta doğruldum ve gözlerimi kapatarak dizlerimi kendime çektim ve kafamı dizlerime gömdüm. Aniden olanları anımsamamla gözlerim kocaman açılarak kafamı kaldırmıştım.
Kan içmiştim ben, hemde bayılmama yetecek kadar.
Kafam komodindeki dijital saate takıldı, 3:57.
Kaç saattir uyuduğumu pek bilmiyordum aslında, sadece kesik kesik hatırladığım şeyler vardı.
Ama vücudum sanki daha önce hiç bu kadar dayanıklı olmamıştı, dinamik hissediyordum sanki.
Aklıma gelen telefonum ile elim kapşonlumun ortak cebine soktum. Ardından aşşağı katta olabileceğini düşünerek kalktım yataktan.
Karanlıkta tereddütsüz yürüyerek aşşağı kata ulaştım, sadece yapmam gerektiğini hissettiğim şeyleri yapmış, hiç düşünmemiş ve böylelikle düşmemiştim.
Asıl garibime giden şey bu olmasına rağmen telefonumu aramaya devam ettim. En sonunda koltuğun hafif altında bulduğumda açarak ana ekranındaki bildirimlere göz attım.
Aniden göz ucuma hızlıca geçtiğim bildirimlerden biri takıldı ve üstüne tıkladım.
0564******;
Bu garip, bana çok yakınsın ama sana dokunamıyorum.Bana komik gelen mesajı hafif sırıtışımla birdaha okudum, alay etmeye çalışan kimse bu sefer onunla ben alay etmek istemiştim.
Naruto
Ozaman gel de al?
Ne bekliyorsun?
(Görüldü 3:59)Yazıyor...
Heyecanlı bir şekilde ekrana bakarken arkamdaki koltuğa oturdum ve dizlerimi yukarı çektim. Bunun oyun, alay olduğunu düşünmemin nedeni okula giderken arkadaşlarımdan birinin daha bana yapmış olmasıydı. Gerçekten inanmış ve üzülmüştüm karşımdaki kişiye.
Ama sonra Lee çıkınca utanmıştım tabii.
0564******;
Sanmam, çünkü sana ulaşmak...
Şu aralar biraz imkansız gibi?Naruto
İyi edebiyat felan mı yapıyorsun?
Hoşuma gitti.0564******;
Anlamadım?Naruto
Anlarsın.
Ah kahretsin Lee!
Yine sen isen...
Seni gebertirim bu sefer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sharp theets [✓]
Vampire-sasunaru- ölmek, her zaman acı verici olmaz. bazen ruhunuz uçar gider, anlayamazsınız.