DemonxHuman

DxH Chapter 2

I felt exhausted after putting on all the long, vintage attire layers. The dress looked presentable when I saw myself in the full-length mirror. The garment was white, and the edges were all burgundy. I also applied my makeup and donned a simple accessory. Hindi ko maiwasang maalala ang aking ina maging si Yveli na isang Babaylan habang nakatingin ako sa repleksyon ko. Si Babaylan Yveli ang tumulong sa akin sa mga panahong nag-iisa ako mula ng makatapak ako sa lupaing Talandyan.

“Sigurado ka na ba sa gagawin mo?” Aren asked behind. He looked worried, but I gave him an assurance smile and told him to relax.

I looked down at his shawl collars tuxedo. Bagay na bagay sa kaniya dahil mas lalong tumingkad ang kaniyang angking kagwapuhan. Napangiti nalang ako dahil ako ang bumili ng kaniyang damit kaya magkaterno kami.

“Kailangang hindi makuha ni Emperor Damascke ang hiyas dahil kung magtagumpay man siya, maaaring hindi ko na makita ang aking pamilya,” paliwanag ko.

Aren just stood beside me, but after a few seconds, he sat next to me. It is already seven in the evening. We silently wait for the tower to ring the Bourbon bell, which signals that the castle gate is ready to open.

Pumikit si Aren. “Just be careful. By the way, I already found the book of Werzenia.”

“Don’t tell me you went to Bermude?” may babala kong tanong.

“No,” matipid niyang sagot.

Hindi na ako nagtanong dahil alam kong may isang salita si Aren. We know each other well. Aren had been following me for the past three months since I helped him in Nasca. He has never been a burden, but sometimes he obstructs my plans. Last week, I was trying to find a book about Werzenia. There are three books I wish to read, and the one Crend mentions has a map of Werzenia, where we currently live, which Aren said he found. Crend introduced me to a trader named Bermude. I have never met anybody as obnoxious as he is, and expectedly, he had a reputation for selling illegal books.

Hindi ako nagtagumpay na mauto si Bermude, kaya iniisip ko tuloy kung saan nakuha ni Aren ang libro. Sa tatlong buwan na magkasama kami kabisado ko na ang kaniyang ugali. Umiiwas si Aren at hindi namamansin sa tuwing hindi niya nagustuhan ang itinanong sa kaniya, o ayaw niyang pag-usapan ang isang bagay. And Crend is a very talkative, so Aren can’t handle her even for a second. Inalalayan ako ni Aren na sumakay sa puting karwahe dahil nag-umpisa ng tumunog ang kampana senyales na handa na ang palasyo para buksan ang napakalaking tarangkahan.

Habang umaandar ang sasakyan namin hindi ko maiwasang pagpawisan dahil sa mga emosyon na nararamdaman ko. I exhaled deeply and composed myself. We arrived at the north wings of the castle where the guards informed us to wait in the first bailey for the next announcement. Madaming tao sa paligid subalit agaw pansin ang ilang Rajah na namumuo sa ibang bansa ng Werzenia. Balita ko itong okasyon ang unang pagdiriwang na magaganap sa loob ng siyam na buwan.

Nagkaroon kasi ng kaguluhan sa Werzenia magmula ng humiwalay ang Demon realm sa Union Nations. Akala nila magkakaroon ng hidwaan at digmaan sa pagitan ng dalawang sector subalit nagsalita si Sultan Macter na walang magaganap na labanan sa pagitan ng dalawang realm ngunit kasalungat sa totoong nangyayari. My father used to tell me everything about his work, but one day he stopped and devoted his time to our Emperor. It was the first time that I felt neglected.

Tanaw ko mula dito sa kinatatayuan namin ang pagbubukas ng mga gwardya sa malaking gate dahilan para lumakas ang mga boses ng mga Werzenian. Bakas sa kanilang mukha ang kagalakan na makita ang loob ng palasyo. Umikot ang ulo ko sa kabuuan ng buong paligid habang hinihintay ang mga Ordihum at Yunic na pumasok sa loob.  Walang palya silang sinasalubong ng mga alipin at binabati nang matiwasay. The nighttime was brightened by the full moon tonight, and there are so many lights and decorations on each pole that light practically reaches the road.