(တောင်းဆိုတာလေးတွေများလို့ပြန်တင်ပေးတာပါ။ Updated ကတော့မပြောတတ်ပါဘူးဘာလို့ဆို စာရေးသူဟာ စာရေးဖို့အတွက် အဆင်မပြေသေးတာမို့ပါ။)
"Boss...!"
အစည်းဝေးခန်းထဲသို့ သူဌေးဖြစ်သူရဲ့အတွင်းရေးမှူးဖြစ်တဲ့ သီဟပိုင်တစ်ယောက်ဟန်တောင်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ ပြေးဝင်လာခဲ့သည်။အခန်းထဲတွင်ရှိရှယ်ယာရှင်များကတော့ထိုမြင်ကွင်းကိုအထူးဆန်းလို့ပင်မထင်တော့။
သီဟပိုင်လည်း မိုးည နားအနားသို့ကပ်ပြောလိုက်သည်။ပြီးနောက် မိုးညခုံပေါ်ကလျင်မြန်စွာထပြီးနောက် ရုံးခန်းဘက်သို့သွားလိုက်သည်။
ရုံးခန်းအပြင်ဘက်တွင် ဝန်ထမ်းတစ်ချို့ကလည်းမျက်နှာပျက်နေလျက်ရှိသည်။မိုးညနားလည်ပြီဖြစ်တာကြောင့်ရုံးခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်တော့မြင်လိုက်ရသည်က ရုံးခန်းတစ်ခုလုံးတွင်ရစရာပင်မရှိအမှိုက်ပုံလားပင်။
"မိုးညသန့်စင်.......!"
မိုးညလည်းသားဖြစ်သူမိုးညသန့်စင်ကို ခေါ်ပြီးနောက်ပွေ့ချီလိုက်ကာသူ့စားပွဲပေါ်ကနေအောက်သို့ချလိုက်သည်။မိုးညလည်းဒူးလေးကွေးကာ သန့်စင်လေးနဲ့အရပ်ညှိ့ကာနေလိုက်ကာ
"သားကိုဒယ်ဒီပြောထားတယ်မလားဒယ်ဒီအစည်းဝေးတက်နေတဲ့အတောတွင်းငြိမ်ငြိမ်နေပါလို့လေ"
"မရဝူး သားသားပျင်းထယ် ပြီးတော့သားတီကလူရီးတွေနဲ့နေချင်ဝူး"
"သီဟပိုင် သူ့ကလေးထိန်းဘယ်ရောက်သွားလဲ"
"ပြောဖို့မေ့နေတာ boss မနက်ကဖုန်းဆက်တယ် မလုပ်နိုင်တော့ဘူးတဲ့"
"လစာပိုတိုးပေးမယ်လို့ပြောလိုက်"
"ဟို သူ့ကိုပိုပေးမယ်လို့ပြောပေမယ့်လည်းမလုပ်နိုင်ဘူးတဲ့"
"ကျစ်....! တစ်ပတ်အတွင်း သားတွက်ကလေးထိန်းရှာမဟုတ်ရင်မင်းအလုပ်ပြုတ်ပြီမှတ်"
"ဗျာ...ဟုတ်ကဲ့ကောင်းပါပြီ။"
အတွင်းရေးမှူးဖြစ်တဲ့သီဟပိုင်တစ်ယောက် ခေါင်းကြိမ်းနေပြီဖြစ်သည်။သီဟပိုင်အတွက်ကလေးထိန်းရှာရတာထက် ကျောက်တုံးကိုကိုက်စားတာမှပိုလွယ်နေအုံးမယ်ဖြစ်သည်။သီဟပိုင်သူ့ရင်ဘက်လေးကိုဖိကာ
