21
အခန်းထဲသို့မဖိတ်ခေါ်တဲ့ဧည့်သည်တစ်ဦးဟာဝင်လာခဲ့သည်။ထိုလူသားမှာတစ်ခြားသူတော့မဟုတ် ဘုန်းစေယံပင်။အဲရစ်ကထရပ်ကာ
"မင်းဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲဘုန်းစေယံ"
ထိုအခါဘုန်းစေယံကမထီမဲ့မြင်ဖြင့်
"ငါ့သားကိုပြန်လာခေါ်တာ။"
"မင်းအခုချက်ခြင်းထွက်သွားစမ်းပါ "
"ဟက် ငါပြောထားသလိုပဲ ငါ့သားကိုခေါ်ပြီးမှသွားမှာ။"
မိုးညကသူများကိစ္စထဲဝင်မပါချင်ပေမယ့်လည်း
"ဘုန်းစေယံမင်းငါ့ပိုင်နက်ထဲဝင်လာပြီးပိုင်စိုးပိုင်နင်းမလုပ်ရင်ကောင်းမယ်။"
ထိုအခါဘုန်းစေယံကလည်း
"မင်းပိုင်နက်ထဲရောက်နေတာကငါပိုင်တဲ့အရာတွေဆိုတာလည်းမင်းမမေ့ပါနဲ့။"
လင်းဆက်ကလည်း
"မင်းမဆိုင်တဲ့နေရာကိုမလာသင့်ဘူးဘုန်းစေယံ"
ဘုန်းစေကလင်းဆက်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး
"အရာအားလုံးတွက်တောင်းပန်ပါတယ်သွင် ဒီကိုလာတဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ကိုယ်ပိုင်တဲ့အရာလေးပြန်လာယူရုံပါပဲ။"
အဲရစ်ကဘုန်းစေယံကိုတွန်းကာ
"မင်းထွက်သွား ကျေးဇူးပြုပြီးငါတို့သားဖဆီမလာပါနဲ့"
ဘုန်းစေကိုထုရိုက်ပြီးပြောနေတဲ့အဲရစ်လက်တွေကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ
"ရိုက်နေတာတွေရပ်လိုက်စမ်းအဲရစ် မင်းကျန်းမာရေးတောင်သေချာဂရုမစိုက်ဘဲငါ့သားအနားဘယ်လိုနေမှာလဲ"
ဘုန်းစေကမာန်ပါပါနဲ့ပြောလိုက်တော့ထုရိုက်နေတဲ့လက်ကလေးတွေမှာရပ်တန့်သွားရသည်။ပြီးနောက်ဘုန်းစေကအဲရစ်မျက်ဝန်းတည့်တည့်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီး
"မင်းပြောခဲ့တယ်မလား သားအဖြစ်လက်မခံရင်လာမတွေ့နဲ့လို့။ ငါ့သားကိုအခုပြန်လာခေါ်တာမို့ တွေ့ခွင့်ပေးရင်ကောင်းမယ်။"
ထိုအခါမှမိုးညက သားဖြစ်သူနဲ့လင်းယံလေးကိုခေါ်စေဖို့လူလွှတ်လိုက်သည်။အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာလာချင်းလင်းယံလေးဘုန်းစေကိုမြင်တော့ပြေးဖက်လိုက်မိသည်။
