Η υιοθεσία

Τα φιλάκια

Ένας μήνας μετά...
Ερμής POV

Είναι όμορφη.

Πολυ όμορφη.

Σήμερα... Που όλα είναι άσχημα... Που όλα είναι σκοτεινά...

Εκείνη είναι πανέμορφη.

Πρώτη φορά την βλέπω περιποιημένη.

Να έχει φροντίσει τον εαυτό της και να έχει φορέσει κάτι πιο... Επίσημο...

Η Εύα έτσι και αλλιώς είναι πανέμορφη.

Έχει τόσο όμορφα μάτια. Τόσο χαριτωμένο πρόσωπο. Τόσο γλυκο χαμόγελο.

Αλλά σήμερα... Σήμερα που έχει πιάσει τα όμορφα μαυρα μαλλάκια της με τις μωβ ανταυγειες σε μια γαλλική πλεξούδα... Που έχει βαφτεί τόσο φυσικά αλλά τονίζοντας τα όμορφα μάτια της... Είναι πανέμορφη.

Την ταιριάζουν τα ρουχα που έχει φορέσει... Μια μακριά μαυρη φουστα με λίγα διακριτικά στρας ένα λευκό απλό πουκαμισο και από πάνω ένα μαυρο σακάκι.

Τα ρουχα της αναδεικνύουν τέλεια το σώμα της.

Πάντα είναι όμορφη.

Πάντα είναι έτσι ελκυστική.

Αλλά σήμερα που έχει φροντίσει τον εαυτό της είναι το κάτι άλλο...

Είναι απλά... Μαγική.

Αν και σήμερα είναι μια άσχημη μέρα...

Είναι η εκδήλωση προς τιμήν της αδελφής μου της Δανάη.

Ναι ο φιλανθρωπικός σκοπός της εκδήλωσης είναι κάτι που μας γλυκαίνει την πίκρα...

Όμως δεν σταματάει να είναι η μέρα που θρηνούμε την αδελφή μας.

Την Δανάη μας...

Κανονικά αυτή η εκδήλωση θα είχε πραγματοποιηθεί πριν τρεις εβδομάδες αλλά μετά από ότι συνέβη στην Βανέσα που είναι μαθήτρια του σχολείου μας αλλά και οικογενειακή φίλη η μαμάς θεώρησε ότι δεν είναι σωστό να γίνει εκείνη την μέρα που είχαμε πραγματοποιήσει...

Τώρα μπορεί η Βανέσα να είναι κάπως καλυτερα στην υγεία της... Όμως ακόμα δεν είναι σε θέση ουτε να κουνηθει ουτε να μιλήσει...

Εγκεφαλικό επαθε...

Μπορεί να είναι μόλις δεκαέξι χρονών...

Αλλά μετά από αυτό που πέρασε είναι φυσιολογικό ο οργανισμός της το μυαλό της γ καρδιά της να μην άντεξαν.

Συνήθως τα νέα παιδιά και κυρίως τα κορίτσια λόγω της περιόδου να είναι ασφαλείς από τέτοιες ασθενείες...