Η υιοθεσία

Η Ελεωνόρα...

Άγγελος POV

Ποοοο Παναγία μου...

Τι πονοκέφαλος είναι αυτός?

Τι έγινε?

Τι συνέβη?

Που είμαι?

Και γιατί κάνει τόσο κρυο?

Και γιατί είμαι τόσο... Πιασμένος?

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ότι είμαι σε ένα μικρό ροζ δωμάτιο... Σχεδόν παιδικό...

Και είμαι ξαπλωμένος στο πάτωμα.

Γυμνός.

Παναγία μου.

Εκανα σεξ εχθές το βράδυ.

Σε παρακαλώ Παναγία μου ας είναι ενήλικη η κοπέλα και το ορκίζομαι ότι θα ξεκινήσω δίαιτα...

Από Δευτέρα.

Διστακτικά σηκώνω λίγο το κεφάλι μου και βλέπω κάτι που δεν περίμενα να δω...

Την Ελεωνόρα...

Το καλό είναι ότι η Ελεωνόρα είναι... Νομίζω είκοσι δυο?

Αλλά το κακό είναι ότι θα πρέπει να ξεκινήσω δίαιτα την Δευτέρα...

Την Ελεωνόρα ξαπλωμένη στο κρεβάτι της να κοιμάται ήρεμη ενώ έχει τυλιχτει με ένα πάπλωμα που πάνω έχει την Μπάρμπι και την Τερέζα σαν Λιάνα και Αλεξια από την ταινία «Το διαμαντένιο κάστρο».

Ουαου.

Εγώ γιατί είμαι ξαπλωμένος στο πάτωμα χωρίς κάποιο σεντόνι η κάτι?

Μάλλον επειδή το κρεβάτι είναι μονό.

Παίρνω το μποξερακι μου από το πάτωμα και το φοραω.

Τότε ανεβαίνω πάνω στο κρεβάτι της Ελεονώρας και αρχίζω να την σκουντάω λιγάκι για να την ξυπνήσω...

"Ελεωνόρα... Ελεωνόρα... Ξύπνα... Ξύπνα..." Της λέω και εκείνη φαίνεται να ενοχλείται.

"Ασε με μπαμπά θέλω να κοιμηθώ..." Γκρινιάζει η μικρή και ναι...

Νιώθω άσχημα.

Κυρίως επειδή ο μπαμπάς της είναι ένας βιαστής κατά εξακολούθηση και δολοφόνος...

Και εκείνη είναι... Μικρή... Πληγωμένη... Και... Αγαπάει ακόμα τον μπαμπά της...

Ακόμα και τώρα.

Έχουν περάσει τόσα χρόνια... Ο πατέρας της είναι ένας εγκληματίας που θα πεθάνει στην φυλακή γιατί έκανε φρικτά εγκλήματα...

Και εκείνη ακόμα τον αγαπάει και της λείπει...

Ακόμα και αν δεν το παραδέχεται.