Ghost Hunt

CHAPTER 20: NORMAL DAYS

Keyizah's POV

Pagkatapos ng pag-uusap namin ay napagpasyahan ni Dominic na hayaan na lamang muna akong magpahinga. Alam rin naman niyang di ako mapakali kaya hinayaan niya nalang akong magpahinga sa aming camp site.

Umaga na at ako nalang ang nasa higaan namin, di na kami nagka-usap ni Keziah pagkatapos ng diskusiyon namin doon sa mansyon at kagabi ay di rin ako nakatulog ng maayos dahil nga iniisip ko pa rin ikinikilos nung dalawa. Kilala ko ang ex ko at ang kambal ko. Alam ko at ramdam ko kung may kakaiba sa kanilang kilos.

Paglabas ko ng tent ay bigla silang natahimik.

"Good morning. Ba't natahimik kayo? Anong meron?" Tanong ko sa kanila.

"Good morning, Iz. Wala naman. Nagkakatuwaan lang naman kami." Saad ni Jaspher.

Lumapit na ako sa kanila at kumuha ng makakain.

Pagkatapos kumain ay nagpasya akong pumunta kay Dominic para kausapin siya tungkol sa pag-uusap namin kahapon.

Nagpaalam ako sa kanila at sasamahan ako sana ni Cindy pero tumanggi ako, kaya ko naman ang sarili ko. At di pa rin kami nagka-usap ulit ni Keziah. Ewan ko, dahil simula nung makilala namin si Dominic at nalamang may gusto siya, nag-iba na siya. Parang may tinatago na siya sa'kin.

Malapit na ako sa mansyon ng may tumawag sa'kin.

"Keyizah!" Tawag nito sa'kin. Paglingon ko ay si Dominic pala.

"Why are you here, baby?" Tanong nito.

"Why? Don't you want me here with you?" Kunyaring nagtatakhang tanong ko.

"Of course, I want you here and I want to see your beautiful face." Pambawi niyang sagot.

"Hmm... Talaga?" Saad ko.

"Yes baby. Anyways, akala ko hindi ka dito pupunta. Dahil sa nangyari kahapon."

"Hmmm. Napag-isipan kong humingi sa'yo ng patawad dahil sa naging reaksyon ko kahapon. I'm just being paranoid and I couldn't stop thinking of Keziah's behaviour, you know it's confusing." I explained.

"I understand you. And I'm not mad or even annoyed of your behaviour. I know and I feel it. So, there's no need to apologize." Nakangiti niyang sagot.

I'm thankful that he understands me. Nagpalipas pa ako ng oras hanggang sa napagdesisyunan kong bumalik doon sa camp site namin para magtanghalian.

Malapit na ako sa tinutuluyan namin ng narinig ko silang nagkakatuwaan. Nang makarating ako ay di nila napansin ang presensya ko. Naupo ako sa tabi ni Eliz.

"Oh Keyizah. Andito ka na pala. Saan ka nagpunta?" Tanong nito.

"Dyan lang, nagmuni-muni."

"Talaga? O baka dun ka pumunta sa boyfriend mong MULTO?" May diin na sabi ni Keziah.

"Ano ba talaga ang problema mo Keziah? I thought we're okay? Ano nanaman ba ito? Alam kong naging sobra ang reaksyon ko kahapon. At humihingi ako ng pasensya sa'yo." Hingi ko ng tawad sa kaniya.

"Still, that's not enough reason to accuse me na parang may gagawing masama." May diin na saad nito.

Napabuntong hininga nalang ako dahil sa sinabi nya. "I'm sorry, kez. I didn't mean to say that to you. I was paranoid and I think you'll betray me again. I didn't mean it." Pagpapaliwanag ko sa kaniya.

"It's okay. Promise that no single word comes out to your mouth before you speak anything that you are not sure about."

Days passed by, so far, it goes so well. We've been bond like we used to be. Hindi kami nakapunta doon kay Dominic. How I missed him.

And those days, Keziah goes daily. I didn't know where she goes and also Gino has weird actions too. We've been noticed it for days.

I didn't want to ask anything where she goes. I don't want any trouble again. Maybe she's just connecting to some of our friends out there. 'Coz our area has no signal.

Keziah is leaving again. "Where are you going Keziah? I've been noticed it these past few days." I can't keep my curiosity anymore.

"Oh. Uhmm... May inaasikaso lang akong mga bagay bagay. Do you remember Ms. Cherry? The one I told you that wants me to be a model to her business? I've been contacted her these past days. Ang hirap na nga maghanap ng signal. I don't know if she went to mom and dad. Hindi ko kasi siya nasabihang may trip tayo."

Yeah. She has a proposal to be model of a product. Nakakapagtataka lang. Eh sa kahirap hirap makakalap ng signal. Nakakapagsend pa siya ng messages.

Napalingon ako kina Eliz. Natataka rin ang kanilang mga mukha. We know na ilang months pa bago ito mag shoot and she didn't yet approve the proposal. Ang mga lalaki naman ay busy sa pagkukwentuhan.

"Ahh okay. Sige, ingat ka." Sagot ko.

Our days goes smoothly. We made some activities we surely enjoyed. Nagkuwentuhan lang rin naman kami ng kung ano-anong kalokohan.

Gabi na at tulog na ang lahat. Nagmumuni-muni ako sa labas ng tent namin ng may kakaibang lamig ang naramdaman ko. I know it's him. Napangiti ako agad.

Paglingon ko, hindi ako nagkamali. Si Dominic nga.

"Hey, you're not visiting me these past days." Natatampong tanong Niya.

"Hmm. Sorry na. You know, we need some little bond together with them and... I missed you."

Napangiti siya dahil sa sinabi ko. "I missed you too, baby. It's okay. Pumupunta naman ako rito ng di mo nalalaman." Sagot niya sabay kindat.

"Ikaw ha, ba't ka naman nagtatago eh pwede ka namang magpakita."

"Like you have said. I distance my self also, to give you some time to bond with them. I don't want you and your sister got some trouble again."

"Oh. How sweet you are naman."

Napatawa naman siya sa sinabi ko. "Anong nakakatawa? Hmm?" Taas kilay na tanong ko. "Nothing, I just miss you for being jolly."

"Nambola ka pa. Hm. Sige na nga. Pasalamat ka't miss rin kita." Napailing at napangisi nalang siya sa'kin.

"How's your past few days anyway?"

"Well, it's fine. Walang gulong naganap." Natatawang sagot ko.

"Good to hear. Ayaw Kong isipin na ako ang dahilan kung bakit kayo nag-aaway. Sometimes, I blamed my self. Kung bakit ako ang dahilan ng pag-aaway niyo. I can't understand, I just know that the only one I love is...you, baby. It's only you." Sabi niya at nakadiretso Ang tingin sa akin.

Naiilang ako sa kaniyang tingin kaya iniba ko ang usapan. "Hmmm... 'wag mong isipin na may mali kang nagawa o ano pa man. Dahil kung ano pa man ang mangyari, di ko kasalanan. Okay?". Ngiti at tango nalang ang tanging sagot niya.

Someone's POV

Magpakasaya lang kayong dalawa. Hindi rin magtatagal at kamumuhian niyo rin ang bawat isa.