Suicide letter

Chapter 3: May Good Side Ka Rin Pala No?

Kinabukasan, naalimpungatan ako

kasi naramdaman kong parang may

malamig na bagay malapit sa may

paanan ko. Minulat ko ang mga mata

ko at bumungad sa akin si Shan na

nakaupo sa dulo ng kama. Teka, tama

bang tawagin ko siya sa pangalan

niya? Anyway, wala namang masama

kasi minsan na rin naman niya ako

tinawag sa pangalan ko.

Bigla siyang tumayo at lumapit sa

akin nang mapansing gising na ako.

Ngumiti siya pero tinaasan ko lang

siya ng kilay.

Nagstretch ako sabay hikab, "Anong

nginiti ngiti mo diyan? Umalis ka nga

sa harap ko, shuuu!"

Nagtaka ako dahil imbes na mainis

siya sa sinabi ko ay mas lalo pang

lumawak ang ngiti niya sa kanyang

labi.

"Oh my God, Jeth. May good news

ako!" sabi niya sabay tili.

Tinaasan ko siya ng kilay, "Ano

namang paki ko?"

"Eto naman o, masyadong killjoy.

Please bear with me, kahit ngayon

lang. Ang saya saya ko kasi!!!" sabi

niya sabay talon at tili.

"Stop, please! Hindi ako interesado!"

sigaw ko.

"Jeth, malaya na ako! I'm free! Pwede

na akong lumabas ng kwarto! Ang

saya saya ko talaga!"

"Talaga lang ha," sabi ko na may

pagdududa pa sa sinabi niya.

"Yes, hindi ako nagbibiro. Gusto mo

patunayan ko?"

"Sige nga,"

"Okey, manuod ka," sabi niya.

Lumapit siya sa may dingding.

Nagulat ako dahil bigla siyang

lumusot dito at nawala. Seryoso nga

siya at hindi nagbibiro. Isang minuto

ang lumipas, hindi pa rin siya

bumabalik.

"Bulaga!!"

"Waaahh, syet!" sigaw ko bigla.

Nagulat ako nang bigla siyang

lumabas sa dingding na nasa may

headbord ng kama ko. Tawa siyang

ng tawa dahil sa naging reaksyon ko.

Tama bang pagtawanan niya ako ng

ganon?

"Ba't ang bilis mo magulat? Pero

nung tinakot kita, di ka man lang

natakot. Nakakalito talaga ang ugali