NUMARA HATASI ❦ 𝑡𝑒𝑥𝑡𝑖𝑛𝑔

25.

22.02.2021
"Ben çıkıyorum!" diye seslendim Cansu'ya.

Cansu dolabının kapağını kapatmış hazır olmuş şekilde bana döndü. Tem kaşımı havaya kaldırdığımda bir elini beline attı ve gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Bensiz gideceğini mi sanıyorsun Meva?"

"Sen de mi geliyorsun?" hayretle sorduğum bu sorudan sonra başını olumlu anlamda salladı ve dolabın kapağında asılan çantayı koluna taktı.

"O şerefsizin yüzüne tükürmek istiyorum."
Başımı hayır anlamında salladım.

"Gelme Cansu, eğer senin de bildiğini öğrenirse sana zarar verebilir." dediğimde yüzü düştü ve düşünmeye başladı. Bir kaç dakika yüzüme baktıktan sonra başını olumlu anlamda salladı.

Sakin bir şekilde başını sakladıktan sonra kaşlarını çattı.

"Gittiğinde mesaj atıyorsun ve bir saat sonra gelmezsen ben geliyorum." dediğinde gülümsemeden edememiştim. Beni düşünmesi çok hoşuma gidiyordu, olmayan kardeşim gibiydi ve ben bu duruma kendimi çok kaptırmıştım. Şu an annemlerden bile bana yakındı ve ben onu kaybetmek istemiyordum.

"Şşş!" diye seslendi bana Cansu. "Niye gözlerin doldu?" deyince gözlerim dolduğunu şimdi fark ettim. Omuzlarımı silktim ve bir şey demeden odadan çıktım. Koridordan ilerlerken düşünüyordum, Metehan şimdi ne yapıyordu? Büyük ihtimalle çalışıyordu ve telefonunu en geç sekizde alacaktı. Bunları nereden bildiğimi sormayın, ben de nereden bildiğimi bilmiyordum.

Metehan'ı düşüne düşüne yurttan çıktım ve önceden çağırdığım taksiye doğru ilerledim. Arka kapıyı açıp içeriye girdiğimde adamın konuşmasına izin vermeyip gideceğimiz yerin adresini verdim. Derin bir nefes alıp çantamı dizlerimin üzerine koydum. Bakışlarımı camdan dışarıya çevirdim ve etrafı izlemeye başladım. Ne kadar etrafı izledim bilmiyordum ama telefonumdan gelen bildirimle bakışlarımı dışarıdan çektim. Çantamdan telefonu çıkardım ve gelen bildirimlere baktım. Bildirimler Metehan'dan gelmişti. İstemsizce kalbim tekledi ama bunu umursamadım. Derin bir nefes aldım ve bana yazdıklarını okumaya başladım. Telefonunu neden erken almıştı ki?

Metehan: içimde kötü bir his var.

Metehan: nerdesin?

"Söylememeyi tercih ediyorum."

Metehan: bir şey olduğunu biliyordum.

Metehan: umarım düşündüğüm şey değildir.

"Ne düşünüyorsun ki?"

Metehan: seni. (14.06)

Metehan: tamam çok romantiğim biliyorum da kaçma, gel. (14.10)

"Hah! pabucumun romantiği."

Metehan: yani düşmedin mi yazdığıma?

Metehan: ben şimdiye kadar düşmüştüm de.

Derin bir nefes aldım ve kıkırdadım. Kendi kendime mırıldandım. "Düştüm tabii deli oğlan."

Metehan: şimdi konumuz bu değil.

Metehan: nerede olduğunu söyle.