NUMARA HATASI ❦ 𝑡𝑒𝑥𝑡𝑖𝑛𝑔

37.

Aylar sonra...

"Sende kuş olup uçuyorsun güzel kızım." dedi babam gözleri dolu dolu. Duvağımı yavaşça kapatıp bir adım geri çekildi ve Metehanın karşıma geçmesine izin verdi.

Göz göze geldiğimiz an kalbimin ilk günki gibi hızlı atışını hissettim. Avuç içlerimi gelinliğime sürüp bana doğru gelmesini seyrettim. Gözleri doluydu keza benimde öyle. Dokunsa ağlayacaktım. Ama mutluluktan.

Yanıma geldiğinde sol elimi iki elinin arasına alıp avuç içimi öptü. Gözünden düşen bir damla yaş avucuma düşüp kaybolmuştu.

Kocaman, devrilmez adam aşkta yenilmişti. Benim tarafımdan hem de.

Gülümseyerek elime bakıp bakışlarımı ona çevirdim. Tülün altından bile gözlerimi seçip göz kontağını ayırmıyordu benden. Tuttuğu elimi parmaklarının arasına geçirdi ve ilerlemeye başladık. Babamlar çoktan salona geçmiş bizi bekliyorlardı.

Salondan müzik sesi duyulunca geçmemiz gerektiğini anladık. Cansu kapının önünde durmuş eliyle gelin diyordu. Ellerimiz bir birine bağlı bir şekilde ilerliyorduk. Cansu arkamdan gelip bana yardım ediyordu. Elbisem kabarık değildi ama gelenekti değil mi?

Bakışlarım etrafa kaydığında gözlerim annemleri buldu. Benim gibi onunda gözleri doluydu. Tek çocuklarıydım ben onların.

Heyecanım zirveydi, ne yapmam gerektiğini asla bilmiyordum. Bu kadar heyecan bana fazlaydı. Bakışlarım Mete'ye döndüğünde olduğu yerde durdu ve elini belime atıp dansa başladığımızı fark etmemi sağladı.

"Ömrüm... sakin ol." dediğinde gülümsedim ve ellerimi omuzunun üzerinden atıp ensesinde birleştirdim.

"Ömrümde ilk defa evleniyorum Mete, tabii ki heyecanlı olacam." dediğimde dişlerini göstererek güldü. Ben de onunla gülerek anlını anlıma yaslayarak dans ettik.

Şarkılar ardı ardına çalıp bittiğinde o vakit gelmişti. Masamıza oturmuş nikah memurunun konuşmasını bekliyorduk.

Nikah memuru eline mikrofonunu alıp gelen misafirlere çevirdi bakışlarını.

" İlk önce değerli misafirler hoş geldiniz diyerek başlamak istiyorum ve nikahımıza başlıyoruz." dediğinde herkes alkışlamaya başladı.

"Gelin hanım adınız soyadınız?" diye sorduğunda bir an adımı unutur gibi oldum.

"Meva Birinci."

"Damat bey adını soyadınız?"

"Metehan Sancak." dediğinde başımı sağa çevirip Mete'ye baktım. Gülümseyerek bana bakıyordu.

"Evet Meva hanım, hiç kimsenin etkisi ve baskısı altında kalmadan Metehan beyi eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" dediğinde hiç düşünmeden "Evet!" diye bağırdım.

O an çığlık ve ıslıklar havada uçuştu. Gülümsedim ve Mete'ye döndüm. Gülüyordu o da benim gibi.

"Gelelim damat beye. Evet Metehan bey, hiçkimsenin etkisi ve baskısı altında kalmadan Meva hanımı eşiniz olarak kabul ediyo-"

"SONSUZA DENK EVET!" diye bağırarak adamın sözünü bölünce ellerimi ağzıma götürüp gülmeye başladım. Nikah memuru bile gülerken Metehan utanmıştı ama bana bakara gülümsüyordu yine de.

"Sizde şahitlik ediyor musunuz?"

Cansu ve Ali başlarını onaylayarak salladılar ve herkes imza attı.

"Bana verilen yetkiyle ben de sizi karı- koca ilan ediyorum." diyerek evlilik cüzdanını bana uzattı. Teşekkür ederek cüzdanı alıp ayağa kalktım ve Metehana döndüm. Açılmış olan duvağıma dokunmadan ellerini yanaklarıma koyup dudaklarını anlıma değdirdi. Öpüşü o kadar naifti ki gözlerimi huzurla kapattım. Ellerimi koluna koyup bu anın hiç bitmemesini diledim.

Geri çekildiğinde gözler doluydu. Işıl Işıl parlıyordu gözleri.

"En güzel hatamsın Meva, ben bu hatayı hiç kaybetmek istemiyorum." dediğinde tutamadığım yaşlar bir bir aktı gözlerimden.

Hiçbir şey demedim ve sıkıca sarıldım sevdiğim adama. O hem benim eşim hem sevgilim hem babam hem de abim hem de arkadaşımdı. O benim ruhumdu.

Hiçliğinin arasında doğan bir çiçektim, boşluğumun arasında o en güzel yerdi.

~~~
Finale az kaldı canlar 💗