Ep13

540 69 14
                                    

(Zawgyi)

မဟူရာမ်က္လံုးေတြဆက္ခနဲ့ဖြင့္လာခ်ိန္မွာ သူကိုခံုးေပၚမွာလက္ေထာက္ျပီးလက္ဖ၀ါးေပၚေမးေလးတင္ရင္ ဘယ္ကတည္းက ေငးျကည့္ေနလဲမသိတဲ့ တိမ္မ်ွင္ျကိဳးကိုေတြ့လိုက္တယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာေတာင္ေယာက်ာၤးပီသစြာေခ်ာေမာေသာ တိမ္မ်ွင္ျကိဳးမ်က္နွာကို အနီးကပ္ျမင္လိုက္တာေျကာင့္ ရုတ္တရပ္ သူ့ပတ္၀န္းက်င္ကရပ္တန့္သြားသလို သူ့အျကည့္ေတြက သူ့အေရွ့ကလူဆီကမခြာနိုင္ပင္ ရင္ခုန္သံတဒိတ္ဒိတ္နဲ့ေငးျကည့္မိသြားတယ္။ တိမ္မ်ွင္ျကိဳးကသူနိုးလာတာေတြ့ေတာ့ျပံဳးျပလာသည္။

"နိုးျပီးလား။အိပ္ေရး၀ရဲ့လား။"

ထိုေတာ့မွ သူ့အသိ၀င္လာကာ မ်က္ေမွာင္ျကဳတ္လိုက္၏။
ေလာေလာဆယ္ မဟူရာမွာတိမ္မ်ွင္ျကိဳးရဲ့အေမးကို မေျဖနိုင္ေသး။ သူ့စိတ္ထဲမွာရွုပ္ေထြးေနကာ သူခံုေပၚေခါင္းေမွာက္တင္ထားရာမွထကာ တစ္စုံတစ္ခုကိုအသည္းအသန္းစဥ္းစားေနသည္။

သူျပန္လည္ေမြးဖြားလာကတည္းက အတိတ္ကျဖစ္ရပ္ေတြကိုအိမ္မက္မက္ေနျက။ဒါကထူးမဆန္းေတာ့ဘူး။ဒါေပမယ့္ သူ့အိပ္မက္ထဲမွာျကာလာေတာ့လူတစ္ေယာက္ပါ၀င္လာတာေ၀းေ၀း၀ါး၀ါးေတြ့ရသည္။အဲလူကအစကသူရဲ့အေ၀းဆံုးတစ္ေနရာမွာသူကိုေစာင့္ျကည့္ေနတယ္။ဒါေပမယ့္ အိပ္မက္တစ္ခါမက္တိုင္းအဲ့လူကသူနားကို တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာတယ္။ ေနာက္အဲ့လူကသူနဲ့အနည္းအငယ္အကြာအေ၀းမွာဘဲ ရပ္သြားတယ္။မဟူရာနားဆက္မတိုးေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ဒီေန့အိပ္မက္ထဲမွာသူျမင္လိုက္ရတာက အဲ့လူကငိုေနတယ္။သူမ်က္နွာကိုမွုန္း၀ါး၀ါးသာေတြ့ရေပမယ့္ သူမ်က္၀န္းေတြကနာက်င္ေနဟန္ျဖင့္ မ်က္ရည္ေတြအသြင္သြင္စီးက်ေနတာေတြ့ရတယ္။ အဲ့လူကဘယ္သူလဲ။ သူရဲ့အတိတ္ဘ၀မွာ ေဒၚေလးနြယ္ကလြဲဘယ္သူမွ မဟူရာအတြက္မငိုခဲ့ဘူးထင္ထားရာမွ အခုထူးဆန္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ေျကာင့္ သူအေတြးေတြျဖန့္က်က္ထားသည္။

ေသခ်ာတာက အဲ့လူကိုမဟူရာမသိေပ။ ျပီေတာ့ အိမ္မက္ထဲမွာ ထိုသူရဲ့ရုပ္၀ိုးတ၀ါးဘဲျမင္ရလိုက္တယ္။မဟူရာစဥ္းစားရင္မွသူရဲ့အနက္ေရာင္မ်က္၀န္းေတြလက္ခနဲ့ ျဖစ္သြားသည္။ အဲ့လူကိုအိပ္မက္ထဲမွာေတြ့ရတဲ့ေနရာကသူ့အိမ္မွာေလ။ဒါေပမယ့္လည္းအဲ့လူကိုေတြ့ခ်င္ရင္ေစာင့္ရမယ္။ အဲ့လူဘယ္သူလဲသိခ်င္းလိုက္တာ။

Please be by my sideWhere stories live. Discover now