မဟူရာ လက္ထဲကအေအးခြက္ကိုစားေရးခံုးေပၚတင္ကာ ေဘးနားကထမင္းစားေနတဲ့အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္လံုးအလႊတ္မေပးဘဲျကည့္ေနတဲ့တိမ္မ်ွင္ျကိဳးကိုမ်က္နွာေသနဲ့ျကည့္လိုက္သည္။
"မင္းစားျပီးျပီလား။စားျပီးရင္လည္းထေတာ့ ခဏေနစာသင္ ေတာ့မယ္"
တိမ္မ်ွင္ျကိဳးစပ္ျဖဲျဖဲနဲ့ရယ္လိုက္တယ္။
"မင္းမနက္ကကိစၥကိုရွက္ေနတုန္းလား။"
မနက္ကကိစၥလား။မနက္ကကိစၥေျကာင့္ မဟူရာလုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ေတြပစ္ျပီး အခန္းျပင္မွာ နာရီ၀က္ေလာက္အခ်ိန္ျဖဳန္းကာေမ့ေပ်ာက္ထားလိုက္ရတယ္။
တိမ္မ်ွင္ျကိဳးကလည္း တမင္သက္သက္ကိစၥကိုျပန္ေဖာ္ျခင္းျဖစ္တယ္။
"တို့ကစတာကိုစကားျပန္မေျပာေတာ့တဲ့ထိစိတ္ဆိုးသြားတာလား။ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ယုန္ေလး။မင္းငါကိုစကားဆက္မေျပာေတာ့ရင္ငါနာက်င္ျပီး အထီးက်န္ဆန္ေနေတာ့မွာ။"
တိမ္မ်ွင္ျကိဳးသည္ ေတာင္ပန္းပါတယ္ဟုနွုတ္ကတစ္ဖြဖြေျပာေနေသာ္လည္း လက္ကျဖင့္မဟူရာရဲ့ပုခံုးေပၚတင္ျပီးျပီ။က်န္လက္တစ္ဖက္ကမဟူရာအေအးခြက္ကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာအသားယူေနတယ္။
ရုတ္တရပ္ပင္ထိတ္လန့္သြားျပီးမဟူရာကတြန္းဖယ္ေသာ္လည္း တိမ္မ်ွင္ျကိဳးဆိုသည္ကား ပထမတစ္ခါဘဲအလႊတ္ေပးလိုက္မယ္။ဒုတိယအခါေတာ့အလႊတ္ေပးမည့္လူမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ မဟူရာဘယ္ေလာက္တြန္းဖယ္ပါေစ တိမ္မ်ွင္ျကိဳးကအျပံဳးမပ်က္သလို ေရြ့တာင္မေရြ့သြားပင္။
မဟူရာအသက္ျပင္းျပင္းရွုလိုက္သည္။
"တိမ္မ်ွင္ျကိဳး မင္းလႊတ္သင့္ျပီးေနာ္။"
"ဘာကိုလဲ။မလႊတ္ပါဘူးေနာ္။ငါလႊတ္လိုက္ရင္ မင္းငါကိုစကားမေျပာဘဲေနလိမ့္္မယ္ အဲ့လိုဆိုငါနာက်င္မိမွာ။"
"အဟမ္း အဟမ္း ငါတို့ေန့လည္စားေလးေကာင္းေကာင္းစားပါေစဦး။မင္းတို့ကအရမ္းကို အင္း ပိုလြန္းတယ္မထင္ဘူးလား။"
ေနသူရမေနနိုင္မထိုင္နိုင္၀င္ေျပာလိုက္သည္။ေန့လည္စားတစ္ခါေလးေအးေဆးစားခ်င္းပါတယ္ဆို အေနာက္ကေန တစ္ခါထဲ အေနွာင့္အသြားမလြတ္တဲ့စကားေတြ ျကားေနရလိုက္ ေဘးကအတန္းေခါင္းေဆာင္ကလည္း သူမ်ားေယာက်ာၤးေလးသူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္သူတိုဘာသာစေနာက္ေနတာကို ထိုင္နားေထာင္ေနတယ္။သူထိုင္နားေထာင္ကအေျကာင္းမရွိ။ရွိတာကသူဘာသာသူအသံတိတ္ေအာ္ဟစ္ေနျပီး ေနသူရရဲ့ေပါင္ကိုအေသလာညစ္ထားတာဘဲ။ မိန္းကေလးကေယာက္က်ာ္းေလးေပါင္ကိုအလြယ္တကူကိုင္စရာလား။အရွက္မဲ့လိုက္တာ။
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Please be by my side
Fantastikငါျပန္လည္မေမြးဖြာလာခင္တုန္းက ငါအခ်စ္ကိုေတာင္းတဖူးတယ္။ငါလိုခ်င္တဲ့အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာရဖို့ မ်ိဳးစံုျကိဳးစားခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါရခဲ့တာေတြကပိုက္ဆံ၊ တန္းဖိုျကီးပစၥည္းေတြ။ ငါအဲ့ေတြကိုဘာလုပ္ရမွာလဲ။ ငါလိုခ်င္တာေတြကအဲ့ဒါေတြမွမဟုတ္တာ။ ငါျပန္လည္ေမြးဖြားလာေတာ့ င...
