Girl, Be Mine

Chapter 37 - Hero..

Chapter 37

*Alex*

Inabutan ko ng damit si Kai para makapagpalit na siya.. hinintay ko siya dito sa may sala habang naliligo siya.. hindi naman nagtagal at lumabas na siya at agad na dumiretso sa akin.. he handed me the towel at ung mga marumi nyang damit..

“ay..” pero bigla nyang binawi ung damit nya.. “ako na.. ayokong maging pabigat..”

Naningkit ang mata ko sa kanya.. “you know what?”

“what?”

“i really hate hearing those words from you.. any of that word comes on your mouth again, i-i-stapler ko yan..”

He chuckled.. “opo, hindi na..”

“akin na yang mga damit mo.. isasampay ko sa labas..”

Umirap ako sa kanya at tumayo na saka ako naglakad patungo dun sa may likod-bahay namin kung saan dun nagsasampay ng mga damit sina nanay..  pagkatalikod ko sa kanya, hindi ko mapigilan ang hindi mapa-buntong hininga at mapangiti dahil sa nangyayari..

We’re back again.. ganun lang kadali.. siguro, iisipin na talaga ng mga nakakakilala sa akin na napaka-tanga ko na sa pag-ibig dahil kahit ilang beses na kong nasaktan ng taong to, sa kanya pa din ang bagsak ko.. siya pa din talaga after all..

Nagsasampay na ko sa labas ng maaninag ko ang anino nya sa likod ko.. napatingin ako sa kanya at napag-alaman kong nakatingin din siya sa akin..

“why?” sabi ko, saktong tapos na ko sa pagsampay..

“i-i.. i..”

“you... what?”

“can i see.... our son?”

I stopped.. I smiled at him and then nodded.. syempre naman.. anak nya un, at mas matutuwa ako kapag nagkita na silang dalawa.. napa-buntong hininga siya at saka lang siya napangiti sa akin pabalik..

-----------------

“why are we here?”

I just looked at him and smiled when i got parked.. kahit gabi na, umalis pa din kami ni Kai – at ako na nag-drive dahil hindi nya daw makita ang daan dahil madilim na at ako lang ang nakakaalam nung daan patungo dito.. bumaba kaagad ako at sumunod naman siya kahit na nagtataka na siya.. we walked hand in hand at hindi din nagtagal at nakarating na kami sa pupuntahan namin..

Itinuro ko sa kanya ung bagay na nasa harapan namin kaya napayuko siya para tignan ito.. Ramdam ko ang panlalamig ng kamay nya nung makita nya ung pangalang naka-engrave sa lapida – kasama ng pangalan nila lolo at lola..

“Baby Hero”

“d-don’t tell me...”

I nodded.. “we had twins..” i abruptly said.. “siya ung panganay, Kai.. si Hero..”

Lumuhod siya at agad na hinawakan ung grave sa paanan nya.. he touched the name which was engraved on that stone and asked me.. “w-what happened to him?”