the monster cannibal

×× 7 ××

Smith moest zichzelf wel gaan verbergen...

Op het blad dat ik net heb gescand en doorgelezen stond informatie dat ervoor zou kunnen zorgen dat hij opgepakt zou kunnen worden...

Mark Smith is zijn echte naam niet...Zijn naam is Dan Maris en hij heeft een serieus strafblad. Met andere woorden hij is de meest gezochte crimineel ooit. Hij is een IT-er die computers hackt om bankrekeningen leeg te roven. En nu is hij op een moorddadiger spoor beland. Hij wil de wereld vernietigen met een wapen dat onverslaanbaar is en hij zou deze zelf bouwen. Een cyborg... Cyborg Linoleic...

En dat ben ik...

Verbaast kijk in Professor Jacobs aan:" Dus ik ben eigenlijk een moordwapen..."Jacobs keek droevig:" we moeten met de riemen roeien die we hebben.", ze zuchtte. "laten we terug naar je kamer gaan , we zullen samen door deze papieren gaan daar." ,ik knikte. Met ons 2 pakte we zoveel mogelijk papieren in een doos die we in de kleding kast vonden in en daagde de rest in onze handen. Redelijk onhandig sukkelde we samen de trap af , ik sleurend met de doos en professor Jacobs droeg de overige papieren. Na veel gedoe kwamen we aan bij mijn kamer. Jacobs legde de stapel papieren neer op tafel en ik zette de doos ernaast.

"Oké, laten we proberen uitpluizen wat Smith van plan is met je."

"Je bedoelt vast Dan Maris, de moorddadige cyborg professor, It-er en programmeur.", verbeterde ik professor Jacobs.

Ze knikte:" Ja die", daarna richtte ze zich op de hoop papieren voor haar op de tafel. Ze zuchtte en hield me een papier voor. " kun je alles wat ik je geef scannen en doorlezen, lino? Ik wil je daarna aan een computer hangen zodat ik alle opgenomen informatie kan ordenen en plaatsen in de grotere puzzel"

Ik knikte en nam zwijgend alle papieren aan die ze me gaf. Sommige gingen over specifieke programma's die Smith of beter gezegt Dan Maris in me zou hebben geprogrammeerd. Andere waren blauwdrukken van een diversiteit aan elektrische apparatuur en gadgets. Allemaal voor mij bedoeld, op een paar papieren na. Onder andere het papier dat ik eerder doorlas zodat we achter de ware naam van Smith waren gekomen waren er nog andere papieren van die soort. In slordige handgeschreven brieven en kleine zelfgetekende schetsen werd redelijk duidelijk wat Dan Maris met mij als project van plan was.

Ik zou zijn eigenste massavernietigingswapen zijn, ik zou mensen moeten doden zodat hij kon heersen over een ongelooflijk groot gebied en iedereen naar hem moest luisteren. Anderzijds diende ik als een soort rechterhand. Maar iets van mijn sensoren vertelde me dat hij dit nooit voor elkaar zou kunnen krijgen, niet zolang ik een eigen wil had, want dat is iets wat hij ook wouw uitvinden. En dat zal hem nu tegen kunnen houden.

(Een 2tal uur later)

Professor Jacobs nam me mee naar Labo 6 waar ze me met de computer connecteerde om de ingescande bastanden te uploaden naar het grotere systeem. Ik stond naast haar terwijl ik met een kabel in mijn nek aan de computer gekoppeld zat. Professor Jacobs glimlachte naar me terwijl we wachten tot alle bestanden overgezet waren en luisterde we naar de monotone stem van de computer die aankondigde hoever de overdracht gevorderd was.

Wanneer de bestanden overgezet waren maakte ze me niet los:" Ik laat je nog even gekoppeld voor als er info verloren zou gaan door de computer dan kunnen we deze bestanden opnieuw overzetten vanuit jou. Daarbij kan jij misschien helpen met het ordenen van de documenten."

Ik knikte en begon met de documenten te sorteren op soort en datum om een meer logisch overzicht te krijgen. Na een paar minuten was ik klaar. Ik trok zelf de kabel uit mijn nek en gaf deze aan de verbaasde Professor Jacobs. Ze herstelde zich snel en zette alles terug over op een USB-stik, deze gaf ze aan mij.

"Hou deze stik goed bij je, daar staat alle informatie over Smith in."

Ik knikte en borg de stik op in een opberg vak in mijn bovenarm:" Professor, ik heb ook zelf een back-up gemaakt van alle bestanden en ze opgeslagen op mijn harde schijf."

Professor Jacobs lachte:" Dat is goed van je, Lino, Smith is er zeker in geslaagd je een eigen wil en kennis bij te brengen. Laten we maar terug naar je kamer gaan om die berg papieren op te ruimen."

Ik volgde haar door de gang naar mijn kamer toe, waar we alle papieren terug in de doos deden en weer naar Smith's verblijfkamer brachten. De ruimte was nog net hetzelfde afgezien dat de vuile bureaustoel waar eerst de vreemde slijmerige oplichtende blauwe vloeistof op zat weg. Ik wist zeker dat de stoel er nog stond toen we de kamer achter ons lieten daarstraks.

" Hebt u die stoel weggehaald?" ik richtte me tot professor Jacobs, maar realiseerde me dat het niet kon omdat je de hele tijd bij mij is geweest. Ook Jacobs keek bedachtzaam: "Je hebt gelijk, Er is iemand in deze kamer geweest terwijl wij de papieren doorlazen en inscannen. Scan de kamer op mogelijke aanwijzingen zoals vingerafdrukken en DNA."

Ik knikte en startte een scan op met als resultaat een veel te groot aantal vingerafdrukken en 4 verschillende DNA stalen. Ik toonde de professor mijn bevindingen via de projector die in mijn pols verwerkt zat. Ze mompelde instemmend en begon de DNA staaltjes in steriele plastic zakjes te verpakken die ze in haar beugeltasje had zitten. Er weren 2 stukken stof, 1 ervan was een minuscule draadje het andere een klein stuk afgescheurde kleding. Verder was er een bloedschilfer en een gebroken glasscherf afkomstig van een glas waar van gedronken was.

Ik dumpte alle papieren op het bureau en vertrok terug samen met professor Jacobs.

"Denk je dat je de lift aan gaat kunnen?", professor Jacobs keek me van opzij aan wanneer we bij de lift en het trappenhuis aankwamen.

Ik zuchtte:" Liever geen liften voor mij als het kan."

Maar Jacobs pakte mijn bovenarm vast en drukte op de liftknop waardoor de liftdeuren opengingen. Ik slikte en stribbelde een beetje tegen wanneer ze me in de lift duwde. Jacobs duwde op de knop van V5 en de liftdeuren sloten. Uit angst greep ik professor Jacobs vast rond haar middel en drukte mijn gezicht tegen haar schouder aan wanneer de deuren opnieuw sloten.